Adrien'ın Ağzından
Marinette ile vedalaştıktan sonra eve gittim. Gerçekten çok yorulmuştum. Odama gittim ve olanları düşünmeye başladım ama telefon sesi hayallerimi böldü.
"Alo?"
"Adrien ben Usta Fu."
"Merhaba Usta, önemli bir şey yoktur umarım."
"Hayır ama bu akşam buraya gelmen lazım. Pat diye söylemek istememiştim ama Kimliklerinizi öğrenme zamanı geldi."
"Emin misin Usta?"
"Kesinlikle."
"Peki, o zaman sen daha iyi bilirsin akşam oraya geliyorum."
"Adrien neredeyse unutuyordum Kara Kedi olarak gel."
"Tamam usta."
Telefon kapandı. Artık uğur böceğinin kim olduğunu öğrenebileceğim. İyi bir arkadaş olacağımıza eminim.
Biraz dinlendikten sonra yaklaşık yarım saat kaldığını gördüm Plagg açıkmış gibi görünmüyordu. O kadar cacamberti yesem ben de acıkmazdım. Neyse çok oyalandım artık dönüşme zamanı.
"Plagg pençeler!"
Marinette'in AğzındanBiraz dinlendim. Artık buluşmaya yarım saatten az kalmıştı Tikki'ye aç olup aç olmadığını sordum acıkmadığını söyledi. Öyleyse artık dönüşme zamanı.
"Tikki benekler!"
Hızlıca balkondan çıkıp Usta Fu'nun evinin olduğu tarafa yoyomu attım. Eve girdiğimde Kara Kedi daha gelmemişti."Marinette hoşgeldin."
"Hoşbuldum Usta."
"Nasıl hissediyorsun?"
"Normal."
"Emin misin?"
"Agh, hayır çok heyecanlıyım."
"Kara Kedi birazdan buraya gelir."
*Sessizlik*
Bir kaç dakika sonra Kara Kedi geldi.
"Kara Kedi hoş geldin."
"Hoş buldum Usta."
Usta bir bana bir Kara Kedi'ye baktı ve;
"hazır mısınız?"
"Sanırım..."
"Siz biraz konuşun. Birazdan artık birbirinizi göreceksiniz."
Usta Fu dışarı çıktı ama biz konuşmuyorduk. Çünkü ikimizde birbirimizin kim olduğunu öğrenince ne yapacağımızı bilmiyoruz. Ayrıca tanışıyor olabiliriz.
"Kara Kedi."
"Efendim Uğur Böceği."
"Ya birbirimizi tanıyorsak?"
"Olabilir..."
"Bu iyi bir şey mi olur kötü bir şey mi?.."
"Bunu bilemeyiz ama her zaman benim için değerliydin ve öyle kalacağından eminim."
"Sen de benim için her zaman değerliydin bende böyle kalacağından eminim."
İçerde yine bir gerginlik ve sessizlik oldu. Durumu hisseden Usta Fu içeri girdi ve zamanın geldiğini söyledi.
"Çocuklar gözlerinizi kapatın ve kelimeleri söyleyin ve ben söyleyene kadar gözlerinizi açmayın."
"Benekler çıksın!"
"Pençeler içeri!"
*siz gözleri falan kapalı hayal edin çünkü fotoğraf bulamadım ayrıca karşı karşıya olmaları lazım en benzeyen fotoğraf buydu*
"Artık sakince gözlerinizi açabilirsiniz."
Yavaş yavaş gözlerimi açtım. Gözlerim fazla kapalı kaldığı için sulanmıştı. Bir kaç kere gözlerimi kırpıştırdıktan sonra karşımda Adrien olduğunu gördüm! Gözlerimin aşırı büyümesi *şaşırmak* ile geri atıldım.
"Adrien!"
"Marinette!"
Olduğum yerde kala kaldım. İnanamıyorum...
"Marinette ben yanlış görmüyorum değil mi?"
Kafamı sağa sola sallayıp kendime geldim ve cevap verdim:
"Aynı rüyada değilsek yanlış görmüyorsun."
"Ama nasıl... Nasıl olabilir..."
"Bende aynı soruyu kendime soruyorum..."
Biz Adrien ile çok şaşırdık. Şuan konuşmamız gereken şeyleri konuşmuyorduk.
"Marinette ve Adrien ben sizi yalnız bırakayım."
Usta Fu yine kapıyı kapatıp çıktı. Adrien ile sadece bakışıyorduk. Artık dayanamayacak duruma gelince
"Adrien..."
Uzun uzun sarıldık. Kokusu çok güzel artık sevdiğim kişinin kim olduğunu biliyorum. O da beni seviyor, eminim ama hâlâ ne tepki vereceğimi bilmiyorum. Sadece uzun uzun sarılmak ve saçlarıyla oynamak istiyorum.
"Marinette."
"Adrien."
"Marinette, seni seviyorum..."
"Bende seni seviyorum..."
Bölüm Sonu
Oy Vermeyi
Unutmayın
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Marinette Agreste?
Teen FictionBabası ve annesi marinette'e yalan söyler, ünlü model Adrien Agreste ile evlenmezse pastanenin hatta evlerenin bile tehlikede olduğunu! NOT: Kitabın konusunda ufak tefek ship değişiklikliği yapıyorum 25 Haziran 2020