TENİMDEKİ İMZA 🦋(DÜZENLENİYOR)

Tehdit

(** Multide Savaş **)

4. Bölüm Tehdit :
BENİ BEN YAPAN SİZ MİYDİNİZ?  HAYIR KARANLIK DÜNYAMDA BİRER KİRLİ İZDİNİZ.

İlk ders başlamıştı ve ders matematikti. En sevemediğim ders, sabah sabah işkence gibiydi. Damla,Ekin, Savaş ve Çağla ile aynı sınıftaydım. Emir ve Sıla başka bir bölümdeydi. Çağla üstümde ki kıyafetleri görünce hiç bir şey söylemedi, Damla ise bana göz kırpıp çok yakıştığını söyledi sanırım o anladı.
Teneffüs zilinin çalmasıyla erin bir oh çektim,canım deli gibi kahve istiyordu, Damlayı yerinden kaldırıp koluna girdim, birlikte kantine indik, Emir, Sıla Berivan ve Savaş bir masada oturmuş kahve içiyorlardı, Savaş bizi görünce bize el salladı.

Kahve alacaktım iyi hoşta yanıma cüzdanımı almayı unuttum. Sılaya dönerek "sen geç kızların yanına ben geliyorum, " dedim.
Cüzdanımı almak için sınıfa ilerledim, kapıyı açıp içeri girdim.

"Oha çüşş" elimle ağzımı kapattım, ağzımdan istemsizce çıkan sözcükler şaşkınlığıma şaşkınlık ekledi.

Çağla Ekinin kucağına oturmuş onu öpüyordu. Bu ne rezalet, okul burası, okulda bu kadar yakınlaşmak çok yanlış. Ayrıca okula des için gelmeyen bir adam bu kızla yiyişmek için mi geldi? Sırama doğru ilerledim,
"şeyy ben özür dilerim sadece kahve almak için cüzdanımı almaya geldim." çantamın fermuarını açtım, aptalmıyım ben neden açıklama yapıyorum ki,Çağla Ekinin kucağından kalkıp yanıma kadar geldi "sorun değil tatlım" yüzünde utanmaktan eser yoktu, eğer onun yerinde ben olsaydım şu an yerine dibine girerdim herhalde, Ekine bakmamaya çalışarak cüzdanımdan para alıp aşağı indim.
Kızların yanına gidip oturdum.
"Sen iyi misin," elimi kucağıma alıp parmaklarıma oynadım, bakışlarımı savaşa çevirdim.

"İyiyim sorun yok sadece biraz başım döndü," sahte bir tebessümle gülümsemeye çalıştım.

" Rengin solmuş bir şey olmadığına emin misin," kulağıma fısıldayan Berivana gözlerimle onaylar şekilde iyi olduğumu söyledim. Çağla ve Ekin masaya doğru geliyordu, az önce gördüklerim midemi bulandırdı sanırım onların yüzüne bakmak şu an istediğim son şeydi. "Biraz temiz hava almaya ihtiyacım var," sandalyeyi çekip kantin kapısından bahçeye doğru yürüdüm. Derin derin nefesler alarak, temiz havayı ciğerlerime doldurdum.

Telefonuma gelen mesajla irkildim. Telefonumu çıkardım ve gelen mesaja baktım. Mesaj Annemin kocasındandı, yani babamdan. Yeni numaramı nerden buldu acaba bu adam.

"Seninle son kez konuşmak istiyorum,birdaha karşına çıkmayacağım, lütfen bir kere izin ver seni görmeme." mesaja uzun uzun baktım. Bu adamdan nefret ediyordum. Kumar oynayıp, bizi düşürdüğü borç bataklıkları yetmiyormuş gibi birde annemi aldattı. Ve hala hangi yüzle benimle görüşmek istiyordu anlamıyorum. Cevap verip vermemek konusunda kararsız kaldım. Ankaradan buraya kadar gelip benle e konuşacak olabilir ki? İyice sinirlerim bozuldu. Neden her şey benim başıma gelmek zorundaydı ki, neden sorunsuz bir gün olmuyordu. Son kez konuşmaktan bir şey olmazdı herhalde , onunla görüşüp bir daha karşıma çıkmamasını söylemek için bana konum atmasını istedim. Beş dakika geçmeden attığı konuma baktım, buraya çokta uzak değildi. Bir an önce gidip ondan kurtulmalıydım.

Hızlı adımlarla sınıfa çıktım, çantamı almak için, henüz zil çalmadığı için sınıfta sadece Damla ve bir kaç erkek vardı. Sırama doğru ilerleyip çantamı aldım.

"Nasıl oldun İyi misin Nereye gidiyorsun," Damlanın bana soru yüzü epey tedirgin görünüyordu. Telaş yapmaması için ona gülümsedim "İyiyim sadece biraz işim var akşam haberleşiriz," arkamı dönüp bir şey söylemsini beklemeden sınıftan çıktım.