15.bölüm

102 8 4
                                    

Susmuştum. Onu affetmeyi çok istiyordum ona bağlanmıştım. Kalkıp sıkı sıkı sarıldım ona ve yeniden ağlamaya başladım.

***
_ Yarın bir işin var mı?
_ Berralar geliyo babamlara gidicem.
_ Hmm o zaman ben seni almaya gelirim.
_ yok zahmet etme.
_ yarın sizdeyim ona göre.
Gülümsedim. Evin önüne gelmiştik. Yanağından öpüp hemen eve girdim. Kapının arkasına yaslanıp gülümsedim. Sabah Meriç'in sesiyle uyandım. Bana süpriz yapmıştı. Annem ben ve Meriç birde Meriçin annesi Gül teyze hepberaber kahvaltıya gitmiştik. Daha sonra Meriç beni babamlara bırakmıştı. Bu akşam burda kalıcaktım. Berraya yaşadığım bütün olayları anlatmakla geçmişti vaktim.
_ Lila sana bir haberim var
_ nedir o?
_ ben artık burda yaşıyorum

Donup kalmıştım.
_Ne nasıl yani?
_ Ya kızım işte Amerikadaki okulda sorunlar çıktı. Bizde dayımla konuştuk ve burda senin okulunda okuyabileceğimi hatta pazartesi başlayabileceğimi söyledi.
Sevinçten çığlık atmıştım. Berrayla çok yakındık. Uzakta olduğu zamanlarda onu çok özlüyordum. Hemen babamla konuşup Berranın odasını tasarlamaya başlamıştık. Halamın yemeğe çağırmasıyla beraber aşağı indik.
_ Halacım ne kadar kalıcaksın?
_ Yarın dönüyorum tatlım sadece Berrayı getirdim.
Üzülmüştüm halamın da kalmasını isterdim.
_ Ama merak etme artık sık sık gelirim.
_ Ah anne çocuk değilim ben sürekli gelip kendini yorma dayım ve yengem burda sonuçta.
Yengem derken annemden bahsetmişti ama Melisa üstüne alınmıştı.
_ Ah tabiiki yengen olarak sana çok iyi bakıcam.
Sert bakışlarımı Melisaya çevirdim.
_ yani yengem derken Nehir yengemi kastetmiştim.
Herkez gülmemek için kendini zor tutuyordu. Melisa fazlasıyla bozulmuştu.
_Neyse hepinize afiyet olsun.
Haftsonları Nazlı abla izinliydi. Ve yokluğu beni üzmüştü. Sessizce odama çıktım. Saatlerdir telefonuma bakmamıştım. Ve Uzayın aramalarını gördüm. Ben onu Meriçler gelince unutmuştum. Elimi başıma vurdum. "Kahretsin" gelen aramayla hemen açtım.
* Lila nerdesin sen?
* Uzay ben üzgünüm gerçekten sabah Meriçler geldi ve biz kahvaltıya gittik. Daha sonra Meriç beni bıraktı.
* Uzay bırakıcak demek zor muydu gerçekten?
*Ben gerçekten üzgünüm sana haber vermeyi unuttum.
* Unuttun öyle mi onun yanında beni unutuyorsun
* Uzay şuan saçmalıyorsun ve abartıyorsun
* Abartmak mı? Seni ne kadar bekledim ben haberin var mı?
* ya üzgünüm diyorum nesini anlamıyorsun?
* sen anlamıyorsun!!!

Yepyeni bir bölümden daha merhaba:) :)

UÇURUMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin