Aras & Kaan [Texting]

Final

Medyadaki Aras ve Kaan.

-FİNAL-

Arasx

1856 Beğeni 416 Yorum

Nude paylaşmayı özlemişim.

Hande23 Biz de görmeyi özlemişiz.

Suyilmaz Oha sen nudelari silmiştin yoksa ayrıldınız mı Kaan ile?

Dolunay_ @ Suyilmaz bütün okul duydu kanka sen nerde yaşıyorsun?
-

--

Telefonu masanın üzerine sertçe koydum. Nude paylaşmayı özlemiş-miş. Sinirlerim son günlerde çok bozuluyordu. Suçsuz yere düştüğüm şu haller.. Gerçekten kafayı yemek üzereydim.

Bir şey yapmam gerekiyordu. Her geçen gün Aras'ı daha çok kaybediyordum. Kızın üzerine kahve döktüğüm günden sonra kız ile daha yakın olmaya başlamıştı. Kıskanmıyorum dersem yalan olur. Kıskanıyordum.

Ama emin olduğum bir şey vardı ki o kız ile arasında hiçbir şey olmadığıydı. Çünkü Aras böyle biri değil. Ayrıldıktan 2 gün sonra başka birinin kollarına gidecek bi' tip değildi.

Sadece canımı yakmaya çalışıyordu. Yakıyordu da. Ama dayanmam gerektiğini biliyorum. Çünkü ben de onun canını yaktım. İstemeden de olsa yaktım.

Ha! Bir de o yumruk var tabii, onu süründürüceğim ama zamanı var. İlk önce beni affetmesi gerekiyor. Telefonumu masanın üzerinden alıp arka cebime attım. Taha'nın yanına gitmek için ayaklandım. Belki insanlığı tutarda Aras'a her şeyi anlatır diye düşünüyorum. Umarım anlatırdı.

🍫🍫🍫

Taha ile bululucağımız sokağa ondan önce gelmiştim. Onu beklerken kaldırıma oturup öyle beklemeye başladım. Çevreden geçen kişileri seyrediyordum. Seyrederken de bu plan işe yaramazsa başka ne yaparım diye düşünüyordum.

Aras'ı karanlık bir odaya kapatıp onu sandalyeye bağlasam beni dinlemesi için zorlayabilirdim. Karanlık.. Neden karanlık gerçekten? Karanlık olmamalı anlatırken ki tepkilerini görmem gerekiyordu.

Ya da devreye annemleri mi soksam.. Aras onları seviyordu, annemler de onu. Belki işe yarayabilir bu seçenek.

Ama... Annemlere nasıl anlatıcaktım ki ben Taha'nın beni öptüğünü? Kadın kafayı yerdi sanırım. Ama yemeden önce beni bi' döver öyle yerdi.

"Ne o, ne düşünüyorsun?" Taha'nın sesiyle düşüncelerimden ayrıldım. Geldiğini bile fark etmemiştim düşünürken.

"Hiç.. Otursana," sert olmamalıydım. Olursam o da olurdu sonra inat eder söylemezdi.

Taha yanıma oturduktan sonra cebinden bir dal sıgara çıkartıp onu yaktı. "Neden beni çağırdın?" diye sordu sıgarasından bir duman çekerek.

"Geçen gün varya hani işte o gün Aras bizi görmüş," dedim. Öpüştüğümüzü diyemedim çünkü hâlâ düşündükçe miğdemi bulandıracak raddeye geliyordum.

"Biliyorum," dediğinde kaşlarımı çattım. Biliyor muydu nasıl?

"Ne demek biliyordum, bunu bilerek mi beni öptün yani sen?!" Sakin olacaktım ama şuan sikeyim sakinliğini. Adam resmen planlayarak yapmış her şeyi.

"Hayır sen beni kovduktan sonra gördüm,
arabasına biniyordu."

Sinirle ayağı kalktım. "Amına koyayım, senin yüzünden ayrıldık lan biz! Senin yüzünden sevdiğim adam benden nefret ediyor artık." Gözyaşlarım yavaştan yerini almaya başlamıştı bile.

Taha sıgarasını yere fırlatıp ayağa kalktı. "Peki benim sevdiğim adam beni seviyor mu sanıyorsun?!" Sırtımı sertçe duvara yapıştırdı konuşmaya devam ederken. "Körsün Kaan! Eğer seni sevseydi gitmezdi. Ama sen bunu göremiyorsun. Benim sana karşı duygularımı göremediğin gibi."

"Kuzeniz biz neyin duygusundan bahsediyorsun!"

"Sikerim kuzenliğini! Üveyiz biz üvey! kan bağımız bile yok bu aşka engel olabilir mi sanıyorsun?" Kan bağımız olmaya bilirdi evet ama ben onu sadece kuzenim olarak görebilirdim bunu değiştirmesi imkansızdı.

"İnanmıyorum aşkına falan çekil önümden!" göğsünden ittirdim ama çekilmedi.

"İnanmıyorsun öyle mi?" dediğinde yapacağı şeyi fark etmiştim. Yine aynı şeyi yapacaktı beni öpmeye kalkacaktı ama bu sefer buna ölsem de izin vermezdim.

Dudakları tam dudaklarıma kapanacağı sırada kasığına doğru sert bir şekilde dizini geçirdim. Taha acıyla geri çekilirken karşımda gördüğüm kişiyle afalladım. Onun burada ne işi vardı ki? Yine yanlış anlayacaktı.. yine beni dinlemeden çekip gidecekti..

Bir kaç adım atıp karşısında dikildim. Bana bakmıyodu. Yerde acı içerinde kıvranan bedene bakıyordu. "Aras," dedim gözleri gözlerimi buldu anında.

Gözleri yaşarmıştı, kesin yanlış anlamıştı. "Bak açıklayabilirim her şeyi," dedim montunun yakalarını tutarak.

"B-Ben özür d-dilerim, sana inanmadığım için beni affet Kaan yalvarırım," dedi yanaklarını ıslatan gözyaşları ile.

Boynuna sıkıca sarıldım. Yalvarmasına gerek yoktu çünkü ben onu çoktan affetmiştim onun beni affetmesini bekliyordum günlerce.

Belimden sıkaca kavrayarak burnunu boyun girintime yasladı. Sıcak nefesini boynumda hissederken gülümsedim. "Affedilecek bir şey yok sevgilim, sen haklıydın, kim olsa aynı düşünürdü ama beni dinlemeni isterdim senden bir kere olsun," dedim saçında gezdirerek elimi.

"Özür dilerim," dedi ayrılırken. "Canını da yaktım ben tam bi' aptalım," dedi yüzümdeki geçmek üzere olan morartıya dokunarak.

Bir şey diyemedim, ne denirdi ki. Bir şey desem onu daha çok üzerdim. Bana vurduğu için süründürücektim onu ama yapamazdım. Hayat kısaydı onu kaybedebilirdim. Tribin sırası değil anlayacağınız.

"Gidelim mi artık?" diye sordum.

"Gideceğiz ama ilk önce şu piçe hak ettiği dersi vermeliyim." diyerek Taha'nın yanına gitti. Taha orada canının yanmasının geçmesini beklerken, daha büyük bi bela almıştı. Bu kez ayırmayacaktım. Arasın dediği gibi hak etmişti. Yesin dayağını şimdi.

Ne kadar süre orada Taha'nın dayak yemesini izlemiştim bilmiyordum. Ama Taha'nın bayıldığını gördüğümde Aras'ı uzaklaştırmıştım. Taha'nın dayak yediği sırada etrafta kimse yoktu bu yüzden rahattık bu kadar.

"Bir daha ne olursa olsun ilk önce seni dinleyeceğim," dedi Aras boynuma sokularak.

"Beni bir daha bırakma Aras."

"Bırakmayacağım, söz veriyorum sevgilim." Dudaklarına ufak bi' öpücük kondurdum. Ardından da sıkıca sarıldım "Söz veriyorum ben de seni bırakmayacağım."

🍫🍫🍫

Sanırım yazdığım en kötü final bu oldu :(

Neyse, bu zamana kadar yanımda olup desteğini hiç eksik etmeyenlere teşekkür ederim. Oy veren, yorum yapan, yeni bölümü sabırla bekleyen, hatta hayalet okuyucularıma tekrar teşekkür ederim iyi ki varsınız. 100 K olduğunda güzel bi' özel bölüm atarım zaten az kaldı.

Veda etmeyeceğim çünkü yeni kurgu yayımladım ona bekliyorum hepinizi.

Kitabın adı Başıboş Mermiler.

Seviliyorsunuz :*

-Birkan