SASSY / Zaylena

Fourty

"Bay Geralt!"

Şirketin uzun koridorunda koştururken sonunda Bey Geralt'ın beni duymasıyla durdum. Bir süre soluklandıktan sonra merakla bana dönen adama baktım. "Maze iyi mi?"

Kafasını olumlu anlamda salladı. "Evet bu gün taburcu oldu, şimdi o Zayn denen çocukla evde olmalılar."

Mahçupça Bay Geralt'ın gözlerine baktım. Tabiki mahçup değildim sadece yüzsüz bir sürtük imajı vermek istemiyordum. "Tekrardan özür dilerim."

Bay Geralt samimi bir şekilde gülümseyip yoluna devam etmeye başladığında sekreterin masasına yaslanıp cebimden telefonumu çıkardım.

A: Zayn?

Dün bana yazdığından ve yardım istediğinden sonra ona yazmamıştım. Biraz kızgındım çünkü bu bokları başımıza o açmıştı ama şimdi ona yardım etmem gerektiğini biliyordum. Ancak bu şekilde birbirimize kavuşabilirdik.

A: Sana diyorum aptal cevap ver!

Bir süre daha bekledim ama mesajlarıma cevap vermedi. Neden duruyordum ki? Nerede olduğunu zaten biliyordum.

Yaslandığım yerden doğrulup hızlı adımlarla asansöre ilerledim. Bir süre asansörü bekleyip daha sonra bindim ve giriş katında inip şirketten çıktım.

Babamın şöförü şirketin kapısında duruyordu.

"Bay Geralt'ın evine." Dedikten hemen sonra arka koltuktaki yerimi alırken şöför ilk önce şaşkınca bana baktı ama çok geçmeden ön koltuktaki yerini alıp arabayı çalıştırdı.

•••

Kısa bir yolculuktan sonra sonunda evin kapısının önündeydim. Hiç beklemeden zili çaldım. Kapı da hemen açılmıştı. Görevli kadınlardan biri kapının ardından bana bakıyordu. "Maze için gelmiştim."

Kadın kapıyı açıp beni içeri aldığında yavaş adımlarla salona kadar yürüdüm ama salonda kimse yoktu. "Efendim."

Kadının bana seslenmesiyle ona döndüm. "Maze hanım odasında, üst kat soldan ikinci kapı."

Kafamı olumlu anlamda sallayıp merdivenlere yöneldim. İçimde bir heyecan vardı sonuçta Zayn'i uzun süredir görmüyordum ve artık Maze denen psikopatı sevmediğine de %100 emindim.

Kadının tarif ettiği gibi kapının önüne geldiğimde içeriden mırıltı şeklinde konuşmalar geliyordu. Aslında biraz dinleyebilirdim ama buna gerek duymadan kapıyı tıkladım.

İçeriden "Gel." sesi yükseldiğinde de odaya daldım.

Maze şaşkın gözleri ile bana bakarken ben Maze ve Zayn'in ellerine takılıp kalmıştım. Bu kızı öldürmeme gerçekten ramak kalmıştı. "S-sen hangi yüzle buraya geldin!"

Maze'den beklediğim gibi hemen patlamıştı Zayn ise şaşkındı ve garip garip bana bakıyordu. Bir süre Zayn ile bakıştıktan sonra Maze salağına döndüm. "Seni merak ettim sonuçta dün Zayn ve beni öğrenince bayıldın ya hani."

Sinir bozucu bir şekilde gülümsediğimde Maze Zayn'e baktı. "Zayn bu kız yalan söylüyor hala!"

Zayn bana gözleriyle 'yapma' der gibiydi ama umurumda da değildi. Maze sadece acısını kullanan aptal bir kızdı ve ben onun aptal oyunları kanmayı çoktan bırakmıştım. "Maze..."

Odanın içinde turlayıp odasındaki bir kaç eşyayı inceliyor gibi yaptım. "Zayn ve ben her şeyden daha gerçeğiz."

Maze şaşkınca bana bakarken ben gülümsemeye devam ettim.