SASSY / Zaylena

Thirtyeight

1 HAFTA SONRA

"Bütün erkekleri sikeyim!" Diye bağırdım votkayı mideme indirmeden hemen önce.

Harry kaşlarını çattı "Genelleme yapma bende erkeğim sonuçta."

Gözlerimi devirip boş bardağı barmene uzattım. Ne yapması gerektiğini anlamış olacak ki bardağı tekrar içkiyle doldurdu.

Şuan hissettiklerimi iki kelimeye sığdırabilirdim; bok gibi.

Beklemeden bardağı tekrar kafama dikleyip masaya bıraktım. Barmen artık bıkmış olacak ki gözlerini bir süre üstümde gezdirip derin bir nefes aldı. Bardağı doldurmak yerine bu sefer votka şişesini yanıma koydu. Böylesi daha iyiydi tabi.

"Bu kadar içme Alaska, değmez."

Sinirle güldüm. "Ah Harry! Kimse için içmiyorum ben, kendi aptallığıma içiyorum. Hayatıma giren her erkek piç oluyor ve ben bunu anlayamayacak kadar aptalım!"

Elini sırtıma koyup bana destek olmaya çalıştı ama şuan bana destek olabilecek biri yoktu. Ne zaman kendimi birine açmaya kalksam sırtıma yeni bir bıçak ekleniyordu ve ben bu durumdan çok sıkılmıştım. Buna bir son vermem lazımdı.

Votka şişesini alıp kafama diklediğimde yüzüm buruştu. Acı sıvı içimi yakıyordu ama bunu umursamıyordum. "Neredeyse 1 hafta oldu Alaska. Belki de Jacquen seni merak etmiştir ama evini bilmiyordur."

Ah evet! Babam sayesinde daha lüks bir yere taşınmıştım üstelik evimden tek bir eşya bile almamıştım ve Angi, Rachel, Harry dışında kimse evimi bilmiyordu. Söylemeye de niyetim yoktu zaten.

"Hayatımdaki tüm erkekler siktir olup gitsin gerçekten. Ne Zayn... ne başka birisi. Artık kimseyi istemiyorum."

Harry elimdeki şişeyi aldı. "Depresyon modlarını hiç sevmiyorum."

Ellerimi yüzüme kapatıp derin bir nefes almak çalıştım. Jacquen canımı yakmamıştı sadece hayal kırıklığına uğramıştım ama Zayn'in adını anmak bile kalbimi bir kül yığınına çeviriyordu.

Kendime deli gibi kızıyordum onu özlediğim için. Ona karşı hala bir şeyler hissediyor olmak beni çılgına çeviriyordu üstelik uzun süredir yüzünü bile görmesemde içimden ona karşı hiç bir şey eksilmemişti.

Ondan nefret ediyordum.

Onu çok seviyordum.

Hayatımda hiç böyle bir ikilim yaşamamıştım ama bu durum beni iki parçaya bölmüş gibi hissediyordum üstelik dayanacak gücüm de yoktu.

"Kapatıyoruz." Barmenin sesiyle içki şişesini alıp oturduğum yerden kalktım ama dengemi sağlayamadığım için baya bir yalpaladım. Neyse ki Harry beni tutmuştu.

Babamın verdiği kredi kartıyla parayı ödedim. Zengin olmak bazen iyi oluyordu. Tabi zengin olup üzgün olmaktansa zengin olmayıp mutlu olmayı tercih ederdim de neyse.

Harry beni güçlükle bardan çıkardığında suratıma vuran rüzgarla iliklerime kadar titredim. Kaç saattir o barda oturup içtiğimi hatırlamıyorum bile!

Harry beni arabaya kadar taşıdığında ne yaparsa ona itaat ediyordum zaten elimi kaldıracak halim bile yoktu. Koltuğa oturur oturmaz elimdeki içki şişesini alıp çöp kovasına savurdu. "Harry!"

"Sus ve uyu."

Gözlerimi devirip dediğini yaptım ve gözlerimi kapattım. Sanırım yol boyunca kusmamak için uyumak en iyisi olurdu.

•••
Gözlerimi gelen seslerle araladığımda başımın ağrısıyla küçük bir küfür savurdum. Üzerimde boğa sürüsü geçmiş gibi hissediyordum. Sabah olmuştu ve ben geceye dair hiç bir şey hatırlamıyordum. O kadar içmiştim ki midem şunda allak bullaktı.