Imkansız Deildik Zorduk.

1.Bölüm (YALNIZIM...)

Saat 07:00 da şu igrenç ses geldi kulağıma "Biiipp biiipp biiippp" alarımın sesinden kulaklarımı tıkıyarak zar zor attım yere kendimi "yaa bu kadar erken açmak zorunda mısın abi şu okulu ?!" Söylene söylene kalktığımda aynada uyku mahrumu kendimi gördüm okadar bitik ve uykulu gözüyordumki birazda olsun kendime gelirim diye yerden kalkıp elimi yüzümü yıkamak için tuvalete gitmek üzere kendimi attığım yerden kalktım gözlerim hala uyuyormuş gibi kapalıydı ayakta mı uyuyordum yoksa tam giricem tuvalete lanet olası kapı kafama çarptı evet o çarptı ben değill o. Kapıyla konuşuyordum resmen bana çartığını söyleyerek kapıyı azarlıyordum . Onu azarladıktan sonra elimi yüzümü yıkayıp odama üstümü deişitmek için gittim . Dolabımı açıp boşboş bakımaya başladım neye bakınıyordum bende bilmiyorum sadece bakıyordum sonra elime beyaz bir tişört alıp giydim. altımada siyah bir kot giydim siyah saçlarımı dağınık bi şekilde topuz yaptım. Yüzüme tek bişey sürmek gelmiyordu içimden aynada kendime bakmadan çantamı aldım anahtarı alarak çıktım . Kapımın önünde duran bisikletime bindim okula doğru gitmeye başladım . Okulun ilk günüydü ve hava cok sıcaktı okula girdiğimde yüzümün fazlasıyla terlediğini fark ettim kendimi kızlar tuvaletine attım . Aslında buraya kız bakım yeri denmeliydi kimse tuvaletleri kulanmıyordu hepsi ellerinde farlarla maskaralarla makyajlarını tazeliyordu. Hemen yüzümü yıkayıp yeni sınıfıma dogru yol aldım okul açılmadan önce okula gelip sınıfımı felan sormuştum ondan neresi olduğunu biliyorum 12C sınıfımın.

Sınıfa girdigimde 3 kişi vardı sınıfta 1 kız 2 erkek bu kadar az kişinin olmasının sebebi benim erken gelmem neden mi erken geldim? En arkayı kapmak için tabikii 1kız 2 erkek olarak sınıfın cam kenarı en arkadan bir önünde oturuyorlardı. Aman bundan banane saçma bi detay bende duvar kenarı en arka sıraya oturdum telefonumu ve kulaklığımı çıkarıp Modelin yanlızlığın senfonisini dinliyordum. Dinlediğim şarkı diyorduki "Anladım sonu yok yalnızlığın.Hergün, çoğalacak Her zaman böylemiydi? Bilmiyorum." Ben biliyordum ben hep yalnızdım biliyordum ve bunu bilmek pekte güzel bişey deildi.

Kulaklığımı çıkarıp etrafa göz atmaya başladım sınıfın kapısından iki kişi girdi biri kız biri erkek kız sarı saçlıydı bakımlıydı hemde fazlasıyla yanındaki erkekte öyle abartılacak bi tip göremiyordum onun kumral saçları vardı kahverengi gözleri vardı .

Önce ikisininde gözleri beni dikkatlice süzdü sonra o dedim grubun en arka sırasına geçtiler kız hemende ordaki grubla konuşmaya dahil olmuştu çocuk ise elinde telefonuyla bişeyler yapmakla meşguldü. Ve sanki kafasını döndürüp bana bakası vardı. " saçmalamaaa benn " dedim kendi kendime .(o diyorum cünkü hiçbirinin ismini bilmiyorum .)

10 dakika sonra edebiyat hocamız olduğunu düşündüğüm bir erkek girdi gayet resmi gözüküyordu .
Hoca direk söze girdi
"Merhaba gençler ben bildiğiniz üzere edebiyat öğretmeniniz bilmeyenler için ismim fatih soylu kısaca yeni gelen arkadaşlarınızı tanıyıp derse geçelim diyorum ."

Ciddimisin senn yaa?!direk gözü beni gördü bide en arkadayım ya beni işaret etti sıkıntıyla ayağı kalktım.

" evet güzel kızım kısaca tanıtır mısın? bize kendini."
Hayır desem salıcak sanki beni haa bide soruyor .

"Tabi ben Istanbul'a okumak için Adana'dan bu sene geldim ismim Derin ."

"Soy ismin güzel kızım."

"Be-benim bir soy ismim yok..." evet doğru duydunuz benim bir babam veya annem yok akrabamda yok ben yalnızım işte beni devlet okutuyor , devlet sayesinde bura geldim . Herşeyimi devlet karşılıyor. Ve ben şu zamana kadar hiç kimseye anne demedim baba demedim nasıl bi duygu bilmiyorum.

"........ tamam oturabilirsin." Sesizlik oluşmuştu herkez dönüp bana bakıyordu bir kişi hariç o sarşının sevgilisi.

Hoca sesizligi bozmak için birine seslendi.
"Oğuz yoklamayı alırmısın ben öğretmenler odasına gidip gelicem hemen ."

"Tamam hocam."

Oğuz dediğim grubtaki en arkanın bir önünde oturan çocuktu kalkarak sınıf listesini aldı eline tek tek isim soylemeye başladı .

"Elif ..burda....defne....burda.....duygu sevgilim burda mısın?"
Şaka gibi bu çocuk ya resmen sevgilisiyle hava atmaya çalışıyor kasıntıya benziyor bakalım.

"Burdayım ."
Kız bıkmış bir sesle utançla başını eğdi .
"Su yengem burdamısın."

"Burdayımm!"
Galiba kulaklarımı hissetmiyorum kızın sesi zaten cırtlak bide bağırıyor allahım.

"Berk sap kankim burdamısın .!"
Yok yok bu çocuk sıkıntılı kampanya başaltıcam bunun için yazık vallahi.

"Of Oğuz burdayım işte olum."

"Özgür."

"Ayy sevgilimm burdaa tamm yanımdaaa burda burdaa!!"

O çocuğun adı Özgürdü ha ismi güzelmiş. Aptalmı bu kız özgür'ün yerinde olsam o kızdan hemen ayrılırdım kız resmen kendini yırttı sırasında yaa görmüyoruz sanki yanında olduğunu biz körüz ya aydınlattı bizi ilk günden sevmediğim biri olmuştu SU .

Özgür denen çocuk hiç konuşmuyordu acaba sorun neydi kızımı sevmiyordu yoksa başka bişey mi vardı. Biliyorum bunu merak etmem saçma napabilirim elimde değil çok meraklıyım her konuda yani ona özel değill.

***********************

Evet derse girmiştim çıkmıştım 5 defa sonunda öğle arasındaydık ama 5 derstir şu Özgür denen çocukta aklım ve gözlerim yüzüne bakarak sıkıntısının ne oldugunu anlamaya çalışıyordum ve sonunda öğle arasında tekken yanına gidip sorucaktım.

"Sen hep böylemisindir?"

"Ne?"

"Yani hep böyle çok düşünerek kendinimi bunaltır mısın ?"

"Nerden biliyorsun çok düşünerek kendimi bunalttığımı?" Çok ciddiydi, hemde fazlasıyla.

"Yüzüne baktığımda bunu anlaya biliyorum ."

"Ozaman yanlış anlamışsın." Arkasını döndü ve uzaklaşmaya başladı oldugum yerde kala kaldım donmuştum neden bilmiyorum bian kendime geldim arkasından giderek ısrarla sordum .

"Hey ! Niye bukadar abarttında şimdi sadece iyi olup olmadığını soracaktım.?"

"Iyi olup olmadığım SENI ILGILENDIRMIYOR KUCUK HANIM."

"Neden bu kadar öfkelisin."

"Ben şey....neyse dediğim gibi seni iligilendirmez." Diyerek gitti bu defa gitmedim arkasından çünkü bana bağırmıştı ve bunu haketmemiştim.

Salak mısın kızım sen nasılsa nasıl sanane bundan boşu boşuna sinirlendirdin.Yada oda anladı benim uzak durulması gereken biri olduğumu ve benden uzak durdu yalnızlığımla her zamanki gibi baş başayım.

bak yine gün bitiyor ve sen hala yalnızsın tek arkadaşın benim yalnızlık...

Bir boşluk...bir yalnızlık
Hiçbisey yok başka

-Yaşar Kemal