Kendimi toparlayıp hızla Duygu'nun odasına gittim.Elimde albümle.
Içeri girer girmez karşısına oturdum.Artık bekleyemezdim artık kafamdaki soruları cevapsız bırakamazdım.
"Evet seni dinliyorum."
"Tamam bu konuştuklarımız burada kalacak Derin."
"Tamam."dedim aceleyle bir an önce anlatmasını istiyordum.Ne dönüyorsa öğrenmek istiyordum.
"Bak Özgür'ün annesi bizim bilmediğimiz bir sebebten dolayı Kenan şerefsizinden habere dayak yiyor, her türlü şiddete maruz kalıyor.Aklına ne geliyorsa herşey hatta aklına ne gelmiyorsa bile... Hatice Teyzeyi biz koruyoruz ,hepte koruyacağız.Ona tekrardan sahip olup işkenceler etmek istiyor o piç,biz bunu izin vermeyeceğiz.Ne olursa olsun içimizden biri eksilecek bile olsa asla geri dönmeyeceğiz hep koruyacağız annemizi.Şimdide seni kaçırdılar çünkü seni bizim kaybetmekten korkacağımız bir arkadaşımız olduğunu sandılar.Tamam sen bizim arkadaşımızsın Derin seni kormak istiyoruz sana zarar gelmesine izin veremeyiz.Özgür de çok korktu sana birşey yaparlarsa kendini asla affetmezdi.Onun yüzüne kaçırıldığın düşüncesi vardı aklında.Ama seni yanımızda tutmayız seni tehlikeye atmamalıyız.Düşünsene Derin seni bulamadığımızı,o yerden kaçmamış olabilirdin.Sana orada zarar verebilirlerdi.Eminimki Hatice teyzeyi bizden almak için seni kulanıcaklardı.Bak bir lütfen biz o kadın için canımızı vermeyi göze almışken, onun yerine seni tercih etmek aklımızın yanından bile geçmezdi.Diyeceğim şu ki sen bizim yüzümüze ölmüş bile olabilirdin."dedi Hüzünlü bir yüzle.Tekrardan istenmediğim yüzüme tokat gibi çarpılmıştı.Hep ikinci plandım ben.Oyunlardaki nadiren oyuna katılan yedektim ben kimi zaman katılmazdım.Bak oyun senin için bitiyor.Sen sadece yedekteydin hatta şuan sana diyorlar ki sen yedekte olmaya bile hak etmiyorsun.Zoruma gidiyordu belki ama evet ben yedek olmayı bile hak etmiyorum...
Sağ gözümden bir damla yaş süzüldü.Her zaman ki gibi yine istenmemiştim. Ve benim sevmediğim bir huyum var asla istenmediğim yerde duramam.Kendim istesemde bedenim benden izinsiz gider.
"Tamam anladım özür dilerim hayatınıza girdiğim için şimdi hava karardı ve kaybolmak istemiyorum yarın sabah buradan gideceğim."
"Derin beni anla....Lütfen"
"Tamam sorun değil seni anlıyorum gidecektim zaten sen söylemesen bile."kimi kandırıyorum ben burada yanlarında kalmak için neler yapardım.
"Tamam yarın bize haber vermeden gitme."
"Olur izninle odama gidip uyuyacağım."
"Tamam."
Hızla gözlerimde yaşlar akarken odama girdim.
Sesizce hıçkırarak ağlıyordum.Ne bekliyordun yani bu defa farklı mı olacağını bu defa mutlu olacağını mı sandım seni ahmak.
Odamda bir balkon olduğunu fark ettim telefonumuda alıp balkondaki sandalyenin birine oturdum.Ay parıl parıldı.Kursursuz bir güzelliğe sahipti.Benim ona bakmamı yasaklamalılar çünkü ona bakmayı bile hak etmiyorum ben...
Umarım birgün bu dünyada benimde bir yerim olur....
Ve bir hıçkırık bir göz yaşı daha...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Imkansız Deildik Zorduk.
Teen FictionBen Derin Sağlam daha düne kadar bir soy ismim bile yoktu yalnızlık benim tek arkadaşımdı... Hayatıma başka isimler girdi.Sonra hepsi tek tek girdiği gibi geri çıktı.Ben bir oyunun içindeydim her oyunda yedek olur işte bende o yediğin ta kendisiyim...
