KOLOMBİYA |TONY STARK|

#27

"Her şey bu kadar mıydı yani?" dedi Bucky sessizliği bozmak istercesine. Steve başını salladı. "Kötü adamı hakladık ve gerekeni yaptık." Herkes rahat bir nefes alıp arkasına yaslandı. Yukarıda sen ve Tony uyurken yaptıkları bu ufak toplantı ile gerçek anlamda her şeyi sonlandırmışlardı. "Güzel." diyerek kafasını salladı Sam ve ayağa kalkıp mutfağa geçti. 

Tüm bu şeylerin bitmesine tabi ki o da memnundu ama senin Tony ile birlikte olmadan çok memnun değildi. Arkasından gelen Steve'e aldırmadan eline bir kupa aldı kahve makinesine ilerledi. Boş olduğunu gördüğünde hayal kırıklığına uğrayıp iç çekti. O kahveyi yaparken Steve konuşmaya başladı. "Üzgünüm dostum ama emin ol o sana göre biri değil zaten." 

Elindeki kabı bırakıp Steve'e döndü Sam. "Bunu nerden bilebilirsin ki?"

"O Tony gibi. Fazla zeki, belki biraz hatta birazdan fazla egoist biri. Sen daha Tony 'i bile sevmiyorsun neredeyse."

Sam arkadaşının haklı olduğunu anlayınca az önce yaptığı işe geri döndü. "Haklısın. Yapacak bir şeyim yok. Merak etme bunu atlatabilirim. Zor bir şey değil." Steve ona yaklaşıp sırtını sıvazladığından Sam da ona dostça bir gülümseme verdi.

"Ne var ne yok kahveciler?" diyerek içeri girdiğinde ikisi de sana bakıp gülümsedi. En azından bir tanesi sana direk bakabiliyordu. Diğeri gözlerini kaçırmak ile meşguldü. "Asıl sana sormalı uykucu. Bu kadar uyuyacak ne yaptın?" dedi Steve gülümseyerek.

"Benimle işi vardı ondan." diyerek içeri giren Tony beline sarıldı ve yanağına öpücük kondurdu. "İğrençsin Tony." diyerek tepki veren Steve sağına baktığında Sam çoktan gitmişti bile. "Çok konuşma Tony de bize kahve koy." dedin ve gülümsedin. "Tabi ki efendim." diyerek karşılık veren Tony kupaları sofraya götürdü. Tüm ekip gülerek kahvaltı ediyordu...