KOLOMBİYA |TONY STARK|

#9

Sessizce oturmuş herkes yemeğini yiyordu. Her zaman böyle sessiz ve gergin olur muydu bilmiyordun ama bu gerginliğin kesinlikle senden kaynaklı olduğu çok açıktı.

Ara sıra iştahın kesilirdi. Özellikle son üç yılda bu çok olmaya başlamıştı. Hala nasıl incecik kalmadığına kendin bile çok şaşırıyordun. Şansa bak ki iştahın kesilecek zamanı çok iyi bulmuştu.

"Yemekleri beğenmedin mi?" diyerek fısıldadı yanında oturan Wanda. "İştahım yok." dedin aynı şekilde fısıldayarak.

"Bize kendini tanıtmaya ne dersin?" dedi Clint bir anda. Ortalıktaki sessizliği bozmaya çalıştığı çok açıktı.

Boğazın temizledin. Yemekle oynamaktan başka bir şey yapmadığın çatalını bıraktın. "Ben S/A Kolombiya Üniversitesi'nden geliyorum. Son sınıfım. Başka sınıflar staj yapmıyor zaten. Birinci sınıf değilim yani." dedin Tony'e bakarak. "Sanırım bu kadar." dedin Tony'den tepki almayınca. Ne bekliyordun ki? Özür falan mı? Yok artık daha neler!

"Umarım ailen buraya taşınmana çok kızmamıştır." dedi Natasha. Tony'e dönüp baktıktan sonra tekrar sana dönüp mahçupça gülümsedi. "Tony biraz inatçıdır." dedi.

Aile kelimesinin duyduğunda kesinlikle ağlayabilirdin. Fakat kimsenin senin özel hayatını bilmesine gerek yoktu. Dudaklarını yaladın ve ısırdın. Ne diyeceğini kestirmeye çalışıyordun. "Hayır sorun yok. Zaten buraya taşınmıyorum. Kısa süreli bir şey olduğu için ailem izin verdi."

"Orasını görürüz." diyerek fısıldadı Natasha sadece Tony'nin duyabileceği bir şekilde. Tony ona delici bakışlar atsa da umursamadı.

Yine ortam sessizliğe boğulurken sen de düşüncelerine boğuldun. Onların bir ailen olduğunu düşünmeleri en iyisiydi belki de. İçinde yaşadıklarını, düşündüklerini de bilmelerine hiç gerek yoktu. Özellikle geçmişini... Daha sen atlatamamışken onlara anlatman senin için çok zordu.

Sessizlik hala hakim olurken sıkıldın ve en iyisinin odana gitmek olduğuna karar verdin. "Ben odama geçiyorum izninizle." dedin ve yavaşça kalktın. "Yarın saat onda laboratuvarda ol birinci sınıf." diyen Tony'e baktın. Kafanı salladın ve bir şey dememek için zorlu bir mücadele vererek sandalyeni kapattın. Arkanı dönüp odana doğru giderken gözlerini devirmiş ve yumruğunu sıkmıştın. İşte gıcık Tony Stark...