Adam geceydi
Ve kadının uykusu gelmişti geceye
Adam ne zaman kadına gelse, kadın giderdi usulca, farketmezdi adamın varlığını.
Belki de zaman alacaktı.
Sonunda uyandı uykusundan, mükemmellik neydi onu anladı.
Adamın gülüşünden güneş açmıştı geceye.
O kocaman adamı çok sevdi kadın.
Adam yorgundu karanlık gecelerini tek geçirmiş. Aydınlıkta uykusu gelmişti.
Yorgun bir adamın uykusu gelmişti küçük bir kadına.
Adam uyudu sonsuzuluğa ve minik kadın esir oldu mutsuzluğa.
Adam onu yoran gecelere düşman.
Kadın uyuduğu için pişman.
Vedalaştı ruhları...
