Chapter 8

1.1K 15 1
                                    

Kunot noo akong tumingin kay Ricci. Ano! Free kaya ako today. Nag hahanap nga ako ng kasama kumain ng dinner dahil ginutom ako kaka antay sa kanya!

"What? Y-yes, kaya! I'm free!" I said habang pinalakihan ng mata si Ricci. Ano ba 'to! I looked at Juan. "By some reason.. aayain mo ba ako mag dinner? K-Kasi kung oo, let's go na!" Sabi ko at pang aaya kay Juan. Grabe na yung gutom ko. Tsaka, naiwan ko yung wallet ko sa condo. Kaya nga ako nakisabay muna kay Joric, diba? That's why. 

"You sure? Any plans?" He asked. Umiling lang ako sa kanya. Ricci's eyes... they're trying to kill me! I have to leave before it happens. "Then, tara na," sabi ni Juan. He grabbed my hand at umalis na kami. Ricci didn't bother to say something. Tsaka who is he para mag decide sakin? Buhay ko ito 'no!

Juan opened the car door for me. Ay, syet. Gentlemen ang kuya mo Juan! Nung nakaupo na ako, he run papunta naman sa kabilang side para sumakay na.

Ang tahimik ng byahe namin. Papunta kami sa favorite samgyup resto ko. Pinapili niya ako eh. Edi pumili ako! Choosy pa ba? Sabi ng mga kaibigan ko, ako daw yung babaeng maganda pero makapal yung mukha. Well, true naman.

"If you have some music you want to play, just plug it in," Juan said after nang nakakabinging katahimikan samin. Buti nalang, akala ko mabibingi na ako dito. I nodded and plug my phone to his stereo.

         (Playing Isang Gabi by Julie Ann San Jose)

Sinimulan ko na yung pag sabay sa kanta, ngunit mahina lamang. Whenever I heard this song. Ang sakit. Nakakasakit. Parang ako kasi ito... few years ago.

Hindi ko pinangarap
Na umibig ng pag ibig na tila lasong ang halik
Hindi ko inasam
Itong sakit na parang
Langit lamang ang pakiramdam

Pero minsan, kapag nag mahal ka, hindi ka puwedeng pumili ng mamahalin mo. Minsan kasi love comes in a unexpected time. Yung tipong hindi ka ready, hindi ka handa sa mga sakit na dala ng pag ibig.

Kahit na
Hindi ako ang laman ng iyong mga yakap
Sa tuwing pagmulat
Kahit na
Pangalan ko'y maaari lang bigkasin
Kung di iihip ang hangin

Dumating ako sa punto, na hiniling ko na sana ako yung babaeng gusto ni Ricci. Yung ako yung papakitaan niya ng ngiting matagal ko nang gusto makita. Iba kasi 'yun eh. Yung ngiting alam mong sayo lang niya naipapakita.

Hayaan mo lamang
Umibig ang isang
Pusong humihingi
Ng isang gabi

Lahat tayo dadarating sa punto na wala na tayong ibang kayang gawin kundi mahalin nalang yung taong minamahal natin. Yung nawalan na tayo ng pag asa na babalik saatin yung pag mamahal na buong puso nating ibinigay sa kanila.

Paano bang limutin
Mga pangako na
Tila lumalago lang sa dilim
Nananahimik lang
Ang buhay kong biglang
Tumigil ng ikaw ay dumaan

Kahit na
Hindi ako ang laman ng iyong mga yakap
Sa tuwing pagmulat
Kahit na
Pangalan ko'y maaari lang bigkasin
Kung di iihip ang hangin

Bawat letra ng kantang 'to, ako nung mga panahon at oras na minamahal ko si Ricci.

Hayaan mo lamang
Ang puso kong hibang
At humihingi
Ng isang gabi

Noong una, hindi ko siya maalala. Pero nung makita ko yung sulat na ibinigay niya saakin nung mga bata pa kami... bumalik lahat. Kasama nun yung pangakong binitawan niya sakin.

Kahit na
Hindi ako ang laman ng iyong mga yakap
Sa tuwing pagmulat
Kahit na
Pangalan ko'y maaari lang bigkasin
Kung di iihip ang hangin

Sinundan ko siya. Before nung high school kami. I've been sending him letters through his locker. Lahat ng sulat at bagay na gusto kong ibigay sa kanya, inilalagay ko sa locker niya.

Sa tuwing pagmulat
Kahit na
Ang mga kamay maaari lang magdampi
Kapag walang nakatingin

Naging mag kasama kami sa isang subject nung high school. Part nun ay yung pag introduced nang sarili. Sinabi ko pangalan ko at lugar kung saan kami nakatira dati. Umaasa ako na mag rereact siya, na baka maalala niya ako. Pero... wala. Walang emosyon ang lumabas sa kanyang mukha.

Hayaan mo lamang
Ang puso kong hibang
At humihingi
Ng isang gabi
Ng isang gabi


Hanggang sa napagod ako, I gave up. Nag focus ako sa pag aaral ko. I have been striving medals and achievements. Until, we met again. Hope has been fucked me up. Nag try ako ulit. Pero ngayon, sinugal ko, sinugal ko lahat.

Pero sa huli, wala parin akong napala. Kung hindi sakit at ghosting lang.

Akala ko tapos na eh.

Pero ito na naman.

Nag paparamdam na naman siya.

Natapos ko ang kanta. Parang ang sarap sa pakiramdam. Yung feeling na nailabas ko yung sakit kahit papaano. Hindi ko rin namalayan na may luha palang tumulo sa mga mata ko. Shux, di ko napansin. Nakakahiya kay Juan.


Nagulat ako nung may kamay na nag ooffer ng panyo sakin.

"Handkerchief for a crying beautiful lady."

A PromiseTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon