A Promise

Chapter 38

Natutulala ako sa mga pinag sasabi niya. Nabibigla din. Ano 'to? Bigla biglang darating tapos mag sasabi ng mga ganyan? Hoy! Mag hulos dili ka! You're giving me goosebumps. Jusko.

"W-wow ha. Maka future ka kala mo naman sure kana talaga na ako ang mapapangasawa mo." Sabi ko sa kanya habang kinakabahan. Ewan ko rin kung bakit ako kinakabahan, I had a bad feels about this.

"I am so sure." He confidently said. Woah. Tingnan mo nga naman oh. Ngayon lang kami ulit nagkita, ngayon lang. How can he even so sure?

"Paano mo naman nasabi?" Pag tataray ko sa kanya.

He just laughed at me and pumasok sa kotse siya. Lumabas siya at pinakita sakin yung isang papel.

Hindi ko masyadong makita kaya lumapit ako.

Oh, no.

How can this even be possible!?

No, no. Hindi p-pwede.

  MARRIAGE CERTIFICATE

Totoo ba 'tong nababasa ko? Baka pinaprint niya lang 'to. Baka naman hindi 'to totoo. Maybe I was just dreaming? Maybe he fabricated this? No! Basta no!

"T-teka, t-totoo ba 'to? Paanong meron tayong ganito? Wala naman akong naaalala na nag pakasal tayo or kahit ano. We didn't even go together sa isang munisipyo. So, paano nag karoon ng ganito? P-paano? Baka mali 'to? Hindi naman ata tayo yan eh." Utal utal kong sambit sa kanya.

Hindi ako makapaniwala! Kasal kaming dalawa ni Ricci! Kasal kami! Sige nga! Sabihin mo sakin kung sino yung hindi magugulantang ngayon ha? Sabihin mo!

"No. I didn't do anything to these. We both agreed na pirmahan 'to? Remember?" He said to me.

Pilit kong inaalala ang lahat pero wala talaga eh! Wala talaga akong maalala. Sus maryosep.

"Wala talaga eh. Baka naman mali yan. Baka mali lang ng mga pangalan na nakalagay diyan. Or baka ibang tayo yan hindi ako." I said to him. No, di ko na kaya ang mga nangyayari ngayon.

"Remember? The day joric asked us to sign a papers for our agency? Tarantang-taranta kana nun. Kasi nga urgent na yung papers and kailangan ma-submit na sa agency. That's also the day that we are having meals with tito ralph. My lawyer tito. And then sa sobrang pag mamadali mo, nasanggi mo yung bag ni tito. Tinulungan mo rin siyang kuhanin yung mga papeles niya without minding na nakakuha kana ng marriage certificate. Then eventually, pirma ka nalang ng pirma without reading it. You even made me signature this kasi sabi mo kasama ako sa mga papeles na 'yon. So, ayan. It's not my fault that,"

"We're married."

He explained to me. Nakatulala nalang ako. Hindi ko alam kung paano i paprocess yung mga sinabi niya ngayon. Gaano ba ako katanga para pumirma ng hindi nag babasa?

Hindi ako makapag isip ng maayos ngayon. Hindi ko alam kung anong dapat kong gawin. Kasi feeling ko may sobrang laking pag kakamali akong nagawa sa buhay ko.

Hays. Ano ba 'to? Bakit ba kasi? Tadhana! Mapag laro ka na naman.

"So, should we go to your house na?" He said. Ha? Ano?

"What? Sorry, what is it?" I asked him again. Hindu na nakaka process ng maayos utak ko. Black out na.

"Tara na sa bahay niyo." He said. Bakit sa bahay namin? Wala ka bang bahay?

"Wag. Pero teka, should we go to your tito and asked of pwede pa 'to mabago. Baka pwede niyang iapila sa korte na tanga lang ako nung mga time na 'yun? Baka pwede niya isampa na tanggalin yung kasal? Pero, pwede ba yun?" I nerviously asked him.

His face suddenly change.

"Ayaw mo ba na kasal tayo?" He asked without any emotions.

"Ha?"

"Ayaw mo ba na makasal sakin?" He asked again.

"T-teka, ano kasi,"

"Don't you want to spend the rest of your lives with me?" He asked, again.

Ang hirap naman kasi eh.

"A-ano kasi,"

"Answer me, now." He authoritively said.

"Teka! First of all, ang hirap sagutin ng mga tanong mo. Pangalawa, I'm still in shocked! Hindi ko ineexpect 'tong mga bagay na 'to! At pangatlo, hindi. Gusto ko na makasal sayo. Gusto kita maging asawa, okay? Pero kasi parang mali eh. I doesn't seem went right." I explained.

Kung sa kanya madali 'to, well saakin? Hindi!

"Oh, gusto naman pala eh. So get in your car and braced yourself. We should be at home at this time." He said habang inaayos ang sarili.

"Huh? Kaninong bahay? At bakit? Ano bang meron?" I asked.

"We will go to your house and,"

"Plan your dream wedding."