A Promise

Chapter 39

Nung hapon na yun, talagang umuwi kami sa bahay namin. Abot langit ang kaba ko habang papunta kami kasi, hello? Malalaman ng parents mo na kasal kana? Na hindi man lang sila na informed?

And nung mga oras na yun, si Ricci ang nauna sa daan. Nag tatanong na ako sa isip ko. Bakit niya alam yung way papunta sa bahay namin? Akala ko ba ngayon lang siya umuwi? How could he knew it?

And nung nakarating na kami sa bahay. Inihanda ko na ang sarili ko na mapalayas. Oo, inexpect ko na palalayasin ano ni mom and dad. Hello? Ang dami nang umiikot sa isip ko.

Pero as per their reaction. Putcha. Nag beso-beso? Kinamusta at inaya pa nila si Ricci mag dinner! Ako naman, huh? Ginagawa nue?

And totoo, pinag planuhan talaga namin yung kasal. Grabe, kung makapag plano sila ng kasal parang sila yung ikakasal eh. My mom and calling wold class wedding coordinator and chu chu. Ang dami dami niyang suggestions! Lahat classy and pricey! Sa isip isip ko, hindi kakayanin ng bank account ko lahat ng 'to!

Pero after nung dinner, pinag usapan namin lahat ni Ricci. Kung paano nangyari lahat ng 'to. Ayoko makasal ng clueless sa lahat ng nangyayari no.

When he found out na kasal nga kami few months ago. He immediately came back here to talk to my parents. Pinili niya talagang hindi ipaalam sa akin yung tungkol dito. He said na my dad was so very mad at me. How can I be so clueless and dumb daw singing papers. Pero Ricci stood up for me. He did everything para lang pumayag si dad na ikasal kami sa church. He won't dare to call my wife daw until makasal kami sa church. And his parents also agreed to it.

Yung tungkol kay Elise, nalaman na din niya na siya ang may kagagawan ng lahat. Nung gabing nag kahiwalay kami. He hired a private investigator to saw what went wrong. Kung paano kami unti-unting nasira. Nalaman niya na Elise is the person behind it. Nasa bawat problemang dumating sa amin nun, siya ang may kasalanan. She did everything kasi mahal niya pa daw si Ricci. That she can't continue her life without Ricci. But Ricci threatend her. Na kung hindi daw siya titigil, he would do everything para lang masira yung buhay niya gaya ng pag sira niya samin.

He said na he didn't expect yung mga opportunities na dumating sa kanya nung pumunta siyang states. Hindi rin din saw niya inakala na he would do well there. Mahirap daw kasi talaga. Sobrang hirap.

Pero sabi niya, kaya naman pala maraming blessings ang napunta sa kanya dahil may kasal pala siyang kailangan pag ipunan. Kailangan daw ng ipon para sa pamilyang bubuuin niya pag uwi niya sa pilipinas. Kaya sabi niya, choose the wedding I really want. Kaya daw nang bulsa niya.

As days pass by. Nasabi ko na mahal ko talaga 'tong lalaking 'to. I missed him so much. The way he talk to me, the way he argue with me, the way kung paano niya ako sermonan sa mga bagay na nagagawa kong mali. And how he shows his love to me.

I miss his presence. Totoo nga na kapag kasama mo yung taong mahal mo, you suddenly feel complete.

Siya lang talaga, sapat na.

Masaya ako na yung makakasama ko habang buhay.

-

"Mr. And Mrs. Rivero."

I smile as I looked at our wedding invitation. Hindi ko na imagined na yung isang pangako na sinambit sa akin noon, ay matutupad na ngayon.

Until the wedding day comes. Ito na. Matagal na namin 'tong pinag planuhan at pinag hirapan. Pinag tuunan talaga namin to ng oras. Kasi kailangan talaga na nandun ka every detail they gonna make. Kasal namin 'to, so it has to look kung ano talaga yung gusto namin.

"It's time to say the wedding vows." Ani ni Father.

I stand up and look at him. I didn't prepare anything. Gusto ko na sa bawat salitang lalabas sa bibig ko, eh alam ko na galing sa puso ko.