Elena pov.
"Leo wat doe jij hier" roep ik in paniek uit terwel ik het douchegordijn om me heen probeer te wikkelen.
"doe niet, je bent van mij, van mij alleen, Mine" gromt hij boos. Weer springen de tranen in mijn ogen. "Ik ben niet van jou, ik heb een mate" roep ik uit.
Als hij dichterbij komt deins ik achteruit. Ik stap uit de douche en ren naar mijn kledingkast. Ik doe snel wat kleding aan en draai de deur opslot.
"Elena open doen nu!" roep hij boos. Ik deed snel de deur open. "Wat wil je van me" roep ik in frustratie uit.
Hij duwt me tegen de muur aan en gaat over me heen staan. Hij kust mijn nek en wanneer ik denk dat hij me gaat marken wordt er geroepen "we worden aangevallen".
"wacht op mij schatje" zegt hij en hij rent weg. Bij het woord 'schatje' ging mijn bloed stollen. Wie denkt hij wel niet dat hij is.
Ik kleedde me verder aan aangezien ik in mijn ondergoed stond. Ik ging op mijn bed liggen en keek uit het raam, ik zag alle vechten het was letterlijk een groot bloedbad.
Tot ik een bekende geur rook. Hunter. Mijn hart maakte een sprongetje toen ik besefte dat hij kwam voor mij. Ik trok een sprintje naar beneden en renede in wolf vorm naar buiten.
Ik rende naar Hunter en toen hij mij zag moest hij grijnzen wat er best raar uit zag voor een wolf maar ja. Hij liet een huil hooren en we rende terug naar zijn Pack.
