Starlight Academy: Princess of the lost Kingdom (ON HOLD)

#29: Reunion

Hello everyone ako po ulit ito ang pagong nyong author Pasensya at matagal din akong hindi nag-update ng story na ito nawala kasi sa story line kaya I'm really apologizing promise tatapusin ko muna ito bago ko simulan ang iba ko pang fantasy stories muli sorry and happy reading...

Athena Jennessa's POV

I'm really feeling strange, nasaan ba talaga ako? Ano ba talaga ang nangyayari sa akin? Am I going to die? Pero hindi pa dapat, I still have to finish my duty, kailangan pa ako ng Starlight... I tried to open my eyes but it's not helpful. Nahihirapan ako para akong nasagitna ng isang kawalan at walang pwedeng tumulong sa akin.

Mama... Papa... Tulungan nyo po ako please... Naiiyak kong sambit sa aking isipan... Oo natatakot ako pero hindi yun dapat mamayani sa akin ako ang prinsesa at may responsibilidad ako pero...

"Ayos lang matakot paminsan minsan anak ko" ani ng isang boses ng babae na hindi ko alam kung kanino nang galing. "Hindi ka nag-iisa Jennessa, hindi ka namin iniwan" sabi naman ng isa pang boses na hindi rin pamilyar pero base sa tono nito ay isa itong lalaki. At medyo tulad sila ni Uncle ng boses.

Dahan dahan kong minulat ang aking mata at bumungad sa akin ang dalawang hindi ko kilalalang bulto. Ngunit habang nakatitig ako sa kanila ay napapansin ko ang mga pagkakatulad ko sa kanila lalo na doon sa lalaki. I can see the color of my eyes are like his eyes. But more similarities on the woman she looks like the woman that I always dreamed of, nakangiti silang dalawa sa akin at lalo lang akong napapaiyak, I think I know them I miss them. Hanggang sa narealize ko kung sino ba talaga sila...

"M-mama... P-papa... " naiiyak kong tawag sa kanila. They are my parents indeed. I hugged them like there is no tomorrow matagal ko ding hinintay ang araw na ito ang makilala ang tunay kong mga magulang and now I can see the difference between my adopted family and my real parents sila lang ang yumakap sa akin ng ganito magkaibang magkaiba. I spend some more time with my parents arms until my mom spoke.

"Jennessa  mahal naming anak humihingi kami ng tawad sa iyo ikaw ay napabayaan namin ng iyong, ama" hindi naman iyon totoo eh hindi nila ako pinabayaan ang totoo nga kung hindi dahil sa kanila hindi ko mararanasan ang lahat hindi ako magiging ganito kung hindi dahil sa sakripisyo nila para maging ligtas ako.

"Anak alam kong hindi ako naging mabuting reyna dahil napabayaan ko ang ating kaharian kaya naman mahal ko nakikiusap ako sa'yo tuparin mo ang tadhan mo maging ikaw ang prinsesa propesiya ng aking ina nawa ay mailigtas mo ang kaharian natin at ang lahat lahat mahal ko may tiwala kami sa'yo" nakangiti ako dahil doon. Hindi ko rin maintindihan kung bakit pero hindi ako makapagsalita patuloy lang ako sa pag-iyak dulot ng saya at pangugulila sa kanila. Muli akong niyakap ni ina bago marinig na mag-salita si ama.

"Mahal kong prinsesa alam kong hindi kita nagabayan ng tama at dahil doon nagsisisi ako, bilang ama ng isang babaeng tulad mo ninais ko noon na ako bilang iyong ama ay maturuan ka at mabigyan ng magandang buhay pero nawalay ka sa amin at sa mahabang panahon naging mag-isa ka at laking pasasalamat ko sa iyong mga tumayong magulang sapagkat pinalaki at inaruga ka nila tulad ni isang tunay na anak may mabuti kang puso tulad ng iyong ina dalisay at matibay ang iyong kalooban tulad ng kapatid kong babae kaya naman kahit hindi ako ang kinagisnan mong ama ay ipinagmamalaki kita anak ko" para sa isang anak napaka sarap pakinggan ang marinig mula sa aking ama ang mga salitang yun.

"Itigil mo na iyong pagtangis mahal ko alam natin na hindi na maibabalik ang mga nasayang na panahon magtiwala ka na lamamg na hindi la namin iiwan sa lahat ng iyong laban anak magtiwala ka sa iyong mga kaibigan hindi ka nag-iisa kasama mo kaming lahat" pagtango lang talaga ang tanging naisasagot ko sa kanila "Patawad muli anak limitado lang ang oras namin para makasama ka kaya anak pakinggan at initindihin mong mabuti ang sasabihin ko"

"O-Opo" hindi ko ma-recognize ang boses parang tinakasan ako ng mga iyon kaya hindi ako makapagsalita. "Ang pitong piraso ng Crystal Heart ang susi upang muling mabuksan ang naglahong kaharian ng Starlight, kailangan mong mabuo ang Crystal Heart bago sumapit ang Festival of the Seven Stars. Bago mag-align ang mga bituin siguraduhin niyo na nakatayo kayo sa Crystal Runes ng mga spirito at sa tulong ng pitong hinirang buksan nyo ang pintuan ng liwanag walang oras ang dapat masayang dahil muling lumalakas ang kasamaan ang laban ng kabutihan at kasamaan ay matagal nang naisulat, propesiya ay kailangan matupad ina laban sa ina at tatawid iyon hanggang sa mga anak. Ang liwanag at kadiliman ay muling maghaharap ikaw ang prinsesa ng liwanag nasa kamay mo ang kaligtasan o ang ikasisira ng buong sanlibutan"

"Magpakatatag ka Jennessa magsisimula pa lang ang iyong tunay na laban..."

Frost's POV

Ano ba talagang klase ng kalatas ito hindi man lang naming mabuksan ni ayaw matanggal nung tali sa palagay ko may kung anong lason o enchant para hindi namin mabuksan.

"Alam nyo isa lang ang nasisiguro ko wala sa atin ang may kakayahang magbukas ng bagay na yan kung hindi ang mahal na prinsesa"~ Justin

Siguro nga pero ang prinsesa wala pa syang malay sa ngayon. Sandali yung libro muntik ko na makalimutan. "Josh nasaan yung librong galing kay Dorothea?"

"Eto po kamahalan at yung mensahe ni Master Keeram—"

"Mamaya na paggising na ang prinsesa masmaganda kung sya ang makakarinig nya para—" hindi ko na nayapos ang sasabihin ko dahil bigla na lang. "Kuya kailangan na nating umalis may mga kalaban" sigaw ni Fiona. Kaya mabilis kong ibinigay kay Josh ang libro at  kinuha ang mahal na prinsesa bago pa makalapit sa kanya si Blake alam kong napansin nya na pinipigilan ko syang makalapit kay Athena dahil hindi ko hahayaang mangyari ulit ang nangyari noon...

Clara's POV

Nakakaawang mga daga bakit ba sa tuwing nagkikita kami ng pinsan kong hilaw na ito ay wala syang malay o sadyang hilig nya lang akong tulugan? Sabagay mas mabuti na iyon wala syang malay kasi masmadali ko syang matatapos hmp.

"Kahit kailan talaga napakaduwag mo Zoey, inatake mo ang Academy dahil umalis si Jennessa takot ka talaga sa kanya ano"~  Jasmine

Ano daw ako? Takot kay Jennessa? Kailan yun? Baka sya ang takot kasi palagi syang nagtatago sa likod ng mga pesteng royalties na ito. "Kahit kelan talaga wala kang galang ano Jasmine? Para ipaaalala ko isa kang myembro ng angkan ng northern witches sa Avrea igalang mo ako" natigilan ang lahat dahil sa sinabi ko kumg ganun hindi nila alam na may kasama silang Avrean.

"Sigurado ka ba talaga na isa akong Avrean?" may panghahamong sabi nya sa akin bakit sa tingin nya ba maloloko nya ako? "Hindi ako isang Avrean baliw,  nang itakwil ako ng mga iyon nalaman ko ang totoo kong pinagmulan" whut? Nagsinungaling si sa akin si Valerie?

"Frost itakas mo na si Princess kami na ang bahala dito"~ Beatrix

Akala ba nila papatakasin ko sila? Susunod sana ako kay Frost pero agad akong hinarangan ng mga royalties na ito kaya wala akong nagawa nasaan na ba kasi ang mga bruhang yun at pinabayaan akong mag-isa kung kailan na naman wala sa akin ang kalahati ng kapangyarihan ko eh.

"Lady Clara  ayos lang po ba kayo?" argh. Nagtatanong pa ang mga ito hindi bA kitang kita na nilang nahihirapan ako? "Patawad po kung nahuli kami Lady Clara" psh. Bakit ba napapalibutan ako ng mga inutil.

"Nagsama ka pa ng mga alagad mo ha"~ Jasmine

"At traydor ka pa din talaga kahit na kailan Jasmine"~ Janine

Hmm. Sa lahat ng mga kasama ang kapatid nyang ito lang ang may silbi. "Bitch please kailan ba tayo naging magkapatid huh?"

"Ikaw hindi mo nga iginalang si Mama nagawa mo pang pagtaksilan ang mahal na prinsesa" blah blah blah wala akong paki sa mga away nila.

Argh. Ewan ko lang pero bigla na lang sumakit ang ulo at isa lang ibig sabihin nito aking ina kailangan nya ang tulong ko. Bahala na nga sila dito mas importante ang muling pagbabalik ng aking ina.

"Kayo na nga ang bahala dito may mas importante pa akong gagawin" Mas importante ang aking ina kesa kahit na anong bagay.

To be continued...