The Billionaire's Secretary (COMPLETED)

CHAPTER 15✔

CHAPTER 15

"Shit! Fuck that gay arrgghh!" Ayan kanina pa ganyan 'yang si boss. Hindi ko alam inis na inis siya kay ash simula ng malaman niya na bakla ito.

Namumula din ang mukha niya. Sus if i know kaya namumula ang mukha n'ya ay dahil sa pagkapahiya.

Kawawa naman si Ash nasuntok pa.

"Pfft!" Muntik na akong matawa dahil mas namula sa boss.

Para itong elementary na natae sa school at nakita iyon ng crush niya.

"What are you laughing at?" Masungit na tanong nito sa akin sabay bigay ng nakamamatay na tingin.

*lunok*

Grr! Kakatakot.

"Wala po boss." Sabi ko sabay iwas ng tingin.

Para kasing mangangain si boss ng buhay *lunok*

"Why you didn't tell me that he's a gay?" Naiinis niya tanong sa akin.

"Bakit boss? Nagtanong ka ba?" Natatawang balik tanong ko dito.

"Kahit na Shit, this is so fucking embarrassing." Bulong nito na narinig ko pa din.

"HAHAHAHAHAHAHA." Ayan hindi ko na tuloy napigilan ang tawa ko.

Nakakatawa talaga itong si boss sungit. Lagi nalang ako natatawa sa mga bagong emosyon na ipinapakita niya sa akin.

"Stop laughing, will you?" Nakataas kilay na utos ni Luci sa akin pero tuloy pa din ako sa pagtawa.

"Stop.laughing. or.else." gigil na gigil na sambit ni boss at talagang idiniin pa nya huh.

"Or else what boss?" Panunudyo ko sa kanya.

Ewan mukhang nagiging komportable na ako kay boss na kahit amo ko sya at empleyado nya lang ako ay hindi na ako natatakot sa kanya.

Siguro dahil mabait siya sa akin at hindi na niya ako masyadong sinusungita.

O kung sinusungitan man niya ako hindi na sobrang nakakatakot hindi katulad nung first day ko sa trabaho.

"Or else i'll fire you." Sambit nito.

Tatawa na sana ulit ako pero nakaisip ako ng kalokohan sa utak ko.

Huhuhu! Sana hindi talaga nya ako sinantehin sa gagawin ko.

Kahit natatawa ay pilit kong pinigilan ang ngiti na gustong lumabas sa aking labi.

Nagpanggap akong natigilan at napatitig kay boss.

Mukhang nagtaka naman siya sa naging reaksiyon ko.

"Why?" Tanong niya sa akin.

"S-sige b-boss, m-magre-resign nalang po ako." Ginawa ko ang aking makakaya upang magmukhang malungkot at hindi matawa.

Gumuhit naman ang gulat sa mga mata ni boss.

Pfftt!

"What? B-but w-why?" Ako lang ba o nauutal talaga si boss?

"Eh kasi boss, alam ko naman na ayaw mo talaga akong maging Secretary." Sabi ko ng hindi kumukurap habang nakatingin sa baba para lumabas ang luha ko hahaha.

"Kaya po magreresign nalang ako, atleast po kapag umalis na ako makakahanap ka na po ng mag-better na secretary. Yung hindi tatanga tanga, yung gumagalang sayo, yung hindi ka sinasagot ng pabalang yung mga ganon boss? Alam ko naman kasi na sobrang nagtitiis ka lang sa akin. 'Wag po kayong mag-alala pagkabalik na pagkabalik natin sa manila magreresign na po ako." Sabi ko.

Hindi ko alam pero habang sinasabi ko yung mga yun nalulungkot ako, ganon kasi ang nararamdaman ko dati kay boss nung bago palang ako nagta-trabaho sa kanya.

Lagi niya akong sinasabihan na sisisantehin niya ako, na tanga ako.

Ano ba yan, joke lang naman yung kanina bakit nagkatotoo?

Ayan tuloy feeling ko anytime tutulo na yung luha ko.

Isipin ko palang na aalis na ako at hindi ko na makikita si boss... Parang hindi ko kaya..

Ano ba itong nararamdaman ko? Bakit nasasaktan ako? Ngayon ko lang narealize na hindi pala kami pwede ni boss. May anak na siya at paniguradong may asawa na.

Siguro nasa ibang bansa lang ang asawa niya kaya nangungulila si Prince.

Yeah right how pathetic right?

Being inlove to my boss, to a guy who's married.

Yeah right I'm INLOVE with my boss..

Ngayon ko lang na-amin sa sarili ko kahit na bago palang kami nagkakilala minahal ko na 'agad siya. Mukhang kailangan ko na nga talagang magresign huh? Ayokong makasira ng relasyon at mas lalong ayokong makasira ng pamilya..

"What are you talking about huh? Astrid? Resign? What the heck? Im just kidding, fuck!!" Napukaw ang atensyon ko ng sabihin iyon ni boss.

"Sus ito namang si boss sungit, hehehe ayaw mo non? Mapapalitan na ako at magkakaroon ka na ng mas matalino at hindi tatanga tangang assistant?" Sabi ko habang pinipilit na ngumiti.

DAPAT JOKE LANG YUNG KANINA E BAKIT NAGKATOTOO? T__T

"I don't need a perfect secretary, i need you.." Hayyss ano ka ba girl? NEED ka lang niya kasi SECRETARY ka LANG n'ya.

Hindi nalang ako nagsalita at nag-iwas nalang ng tingin.

And to my surprise, he hug me.

Gulat na gulat at nanglalaki ang matang napatingin ako kay boss.

"Please, don't leave me baby." Mas nawindang ako sa itinawag niya sa akin.

"B-boss hehehe." Hindi ko alam ang sasabihin ko.

"Mababaliw ako kapag umalis ka.." Whattt? Keshe nemen bess e kenekeleg eke."

Huyy 'wag mag-assume girl.

"O-opo na po boss hindi na po ako mag-reresign." Nasabi ko nalang dahil naiilang talaga ako.

Nakita kong unti-unting lumiwanag ang mukha niya. 'Agad itong bumitaw sa akin ng yakap at tumingin sa akin ng may sobrang laking ngiti sa labi.

Mygesh boss wag ganyan, mas lalo akong nafa-fall.

Agad niyang kinapitan ang magkabila kong balikat at hinalikan ako sa aking labi.

Hindi pa ako nakakapagreact ng bigla nalang niyang pinagsaklop ang aming mga palad at agad akong hinila.

"Let's go meet my friends and that fucking gay." Sabi nito sa akin ng hindi pa din nawawala ang kanyang ngiti sa labi.

Boss 'wag ganyan, baka ako ang nabaliw kapag dumating yung araw na iiwanan mo na ako. Hindi ko kakayanin boss kapa please 'wag kang pa-fall.