Son umut

Minik?

Otelde kaldığımız 2. Haftaydı ve hiç bir şey olmuyordu. Yine kahvaltımızı yaparken masaya küçük bir kız geldi.

"Efendim ailem ormanda kayboldu. Yardım edin."

Ben bakıp geleceğimi söyleyip diğerleri olmadan tek başıma kızı takip etmeye başladım. Uzunca bir yürüyüşten sonra kız yere çöküp gülmeye başlamıştı. Ne olduğunu anlayamadan tam altıma bir halka oluşmuş ve beni aşağı doğru çekmişti.

"Aah seni saf kadın. Aileni bırakıp benim ailemi bulmaya geldin demek.. hahahah, acınasısın. Buna kanacak kadar da aptalsın"

"Ne demek istiyorsun?"

"Kısacası ailenden bir süre yararlanacağım ve daha sonra onlar öldüğünde seni serbest bırakacağım."

"Bunu neden yapasın?"

"Hmm, çünkü canım sıkıldı!"

Daha sonra tekrar gülmeye başladı. Ellerimde tüy oluşturmaya çalışmıştım fakat olmuyordu. Ellerime baktığımda bir tür baloncukla kaplandıklarını fark ettim. O sırada etraf aydınlanmıştı. Ailem yemek yiyordu. Rakan hariç.. O sadece etrafına bakıp düşünüyordu. Ona doğru gitmeye çalıştıkça vücudumda yanma hissi oluyordu.

"Denemeye devam edersen seni tamamen yakacağım."

Ardından küçük kız Rakan'ın yanında belirdi. Ona sarılıyordu. İyice sinirlenmiştim ve hızla ona koştum. Koşmamla çığlıklar içerisinde kalmam bir olmuştu. Her yanım alevler içerisindeydi. Hızlıca geri çekildiğimde alevler de sönmüştü. Yanık olan kollarıma baktım. Canım yanıyordu ama sinirle dolup taşıyordum. Ayağa kalkıp tekrar koştum. Tekrar alevler içinde çığlık atıyordum ama bu sefer acıyı tutacaktım ve onu sevgilimden uzaklaştıracaktım. Kıza ulaştığımda acılar dinmişti. Artık yavaş yavaş küle dönüyordum. Ellerimdeki balonlar eridiği için kızı tutup yere fırlattım. Alevler azalmıştı. Kız ayağa kalkarken hızla ona gittim. Boğazından tutup kapıya doğru ilerledim. O sırada tekrar alevler sarmıştı etrafımı. Kızın gözlerine baktığımda kendimi görmüştüm. Korkunç bir yaratığa benziyordum. Alevler daha fazla yükseldiğinde kızın boynuna pençelerimi geçirdim.

"Voah, cidden güçlüsün.. mistik bir yaratığa karşı koyacak kadar da seviyorsun."

Tekrar konuşacağı sırada pençelerim boğazını deşmişti ve bedeni ellerimden kaybolmuştu. 

"Acına son vereceğim çocuğum."

Arkamda tekrar beliren sağlıklı bedeni ile şok olmuştum. Ardından yere kapanan bedenim ile hayatımın gözlerimin önünden geçmesi bir olmuştu.

——-
Heloooooooo

Yeni kitap konusu buldum ona da destek verir misiniz??