Yağmurlar kara döndüğünde,
Toprak buzdan örtüsünü örttüğünde,
Gözlerinden süzülen yaşlar buzdan kristallere döndüğünde,
Dokunuşumun şehveti ile titreyecek,
Ve artık geri dönüşün olmadığını bileceksin...
Rüyasından gördüğünden çok farklıydı gelinliği. Ve kesinlikle beyaz değildi. Hayatında gördüğü en tuhaf ama en güzel elbiseye bakıyordu. Böyle bir şeyi hayal dahi etmemişti. Gelinliğin rengini tarif edebilmek için sözcük dağarcığını oldukça zorlaması gerekiyordu. Sanki güz zamanı dökülmüş çınar yapraklarının rengindeydi elbise ama değildi de aynı zamanda. Yaz mevsiminin geç biten akşamlarında gökyüzünde oluşan kızılımsı bulutlar gibi de olabilirdi. Her nasılsa daha önce görmediği kadar güzel, sıcak bir sonbahar rengiydi gelinlik. Unn ve diğer yardımcı kızlar giymesi için yardım ediyorlardı. Elbisenin arkasında yine aynı renkten yüzlerce ilmekten oluşmuş bağcıklar vardı. Astrid şimdiden gecenin sonunda bu bağcıkları nasıl açacağının derdine düşmüştü. Loki yardım edecekti artık.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yüzünün daha fazla kızarmasına imkan vermeden konuyu aklından uzaklaştırdı. Gelinliğin yakası yumuşacık bir kıvrımla kollarıyla birleşiyordu. Omuzları açıkta, boynuna taktıkları su yeşili gerdanlığın ışığıyla parlıyorlardı adeta. Saçlarını geriden Asgard tarzı yarı açık şekilde toplamışlardı. Gelinliğin açık yakasına düşen bir kaç tutam saçı serbestçe bırakmışlardı. Altın rengi ve gerdanlığıyla uyumlu su yeşili taşlardan yapılmış bir saç aksesuarı yerleştirmişlerdi saçlarına. Astrid sabırsızlıkla aynaya bakacağı anı bekliyordu. Ama etrafındakilerin hiç öyle bir aceleleri olmadığı belliydi. Kızlar işleri bittiğinde birer adım geri çekilip Astrid'i süzmeye başladılar. Unn son nokta olarak yine altın renginden yapılmış çok şık bir çift ayakkabıyı da Astrid'e giydirdikten sonra geri çekildi. Kızın gözlerinden süzülen bir damla yaşı gören Astrid şaşkındı. Odasındaki aynanın üstü örtülüydü ve damat görene kadar kendine bakması yasaktı. Lanet Asgard adetleri diye aklından geçiriyordu ki kapısı çalındı.
Astrid biliyordu, zaman gelmişti. Arkasında fısıldaşan kızları geride bırakıp kapıya doğru ilerledi. Unn bütün gece yanından ayrılmayacaktı zaten. Genç kız Astrid'i bir adım gerisinden takip ediyordu. Kapıda bekleyen görevli ikisini de dışarıda beklediğini söyleyerek gitti. Unn, Astrid'in duvağını kapatıp eteklerini düzeltti. Gelinliğin üç metrelik uzun kuyruğu buruşmasın diye Unn'un marifetli ellerine emanet edilmişti. İkisi birlikte yavaşça çıkışa doğru ilerlemeye başladılar.
Evde onlardan başka kimse kalmamıştı. Düğün mekanı olarak taht odasını kullanacaklarını zannediyordu Astrid ama yanılmıştı. Birazdan nasıl olsa görecekti nerede olduğunu. Çıkış kapısına geldiklerinde hevesle aynayı görebilmeyi beklerken hevesi kursağında kalmıştı çünkü o aynanın üstü de büyük bir örtüyle kapatılmıştı. Astrid hayal kırıklığını gizleyemeyerek sesli olarak pofladığında Unn kıkırdıyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
