🎵ကာရံမဲ့ေတးသြား🎶
ခမ္းနားႀကီးက်ယ္လြန္းလွေသာ ေက်ာင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္
က်ယ္ဝန္းလွေသာ ေက်ာင္းဝန္းႀကီး၏ အရိပ္ရပင္ေအာက္က
ခံုတန္းေလးမ်ားေပၚ၌ ဟိုတစ္စု ဒီတစ္စု ေက်ာင္းသား/သူ ေလးမ်ားက ေက်ာင္းႀကီး၏ ဂုဏ္က်က္သေရကို အဆတိုးေစေနသည္။*Culture & Art centre* ဟူေသာ
ဆိုးလ္ၿမိဳ႕မွ အထင္ကရ႐ွိလွသည့္ သင္တန္းေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္း။ဤေက်ာင္းမွ သင္တန္းဆင္းသည့္ ထူးခြၽန္ေက်ာင္းသား/သူမ်ားသည္ နာမည္ႀကီး entertainment မ်ားသို႔ တိုက္႐ိုက္ဝင္ခြင့္ရသည္ေၾကာင့္ အနာဂတ္ အိမ္မက္မ်ားကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏိုင္ရန္ မ်ားစြာအခြင့္အေရး႐ွိေလေသာေၾကာင့္ ေတာ္ရံု မိသားစု အဆင့္အတန္းျဖင့္ တက္ေရာက္
ခြင့္မရႏိုင္ေသာ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းလည္းျဖစ္သည္။စိမ္းလန္းစိုျပည္ေနေသာ ျမက္ခင္းျပင္က်ယ္ႀကီးေပၚ၌
ေရာက္တတ္ရာရာေတြ ေအာ္ဟစ္ေျပာဆိုကာ ရယ္ေမာေနၾကေလေသာ သူငယ္ခ်င္းတစ္သိုက္လည္း႐ွိေနေလသည္။
ထို သူငယ္ခ်င္း အဖြဲ႔ထဲမွ မ်က္လံုးျပဴးျပဴး နားကားကားေလးႏွင့္ ပကတိ ကေလး႐ုပ္မေပ်ာက္ေသးေသာ လူငယ္ေလးက" Kai ya"
ရယ္ေမာသံေတြ အဆံုး နံေဘးက ေငြမွင္ေရာင္ဆံႏြယ္တို႔ျဖင့္ ျပည့္စံုသည္ထက္ပိုေနေသာ လူငယ္ေလးအား သူေခၚေလသည္။
"Imm?"
Kai ဆိုသူ က အေဝးကို ေငးေနရင္းပင္ အသံေပးကာ ထူးလိုက္သည္။
" မင္း ၾကားပီးပီလား?"
စကားကို အစမ႐ွိ အဆံုးမ႐ွိေျပာေလ့႐ွိသည္က
'Park Chan Yeol' အက်င့္"ဘာကိုလဲ.....မင္းဟာက လာျပန္ပီ အစမ႐ွိအဆံုးမ႐ွိ"
Kai က ထူထဲထင္ေပၚလွေသာ မ်က္ခံုးအစံုကိုေကြးၫႊတ္သြားသည္ထိ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္၍ေမးသည္။
YOU ARE READING
Rhymeless Melody
Fanfiction(Z+U) ဘဝတစ္ေလ်ွာက္လံုး ဂီတ ဟူေသာ အလြန္တရာႏူးညံ့သည့္ အရာတစ္ခုအား အတူတကြ ဖန္တီးရင္း က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ေန႔ရက္ေတြကို ေက်ာ္လြန္ေစၾကရေအာင္လား ??? ဘဝတစ်လျှောက်လုံး ဂီတ ဟူသော အလွန်တရာနူးညံ့သည့်အရာတစ်ခုအား အတူတကွ ဖန်တီးရင်း ကျနော်တိ...