Secrets Behind Finding Rafael (Published Under PSICOM Publishing House Inc.)

11:19 PM

Shantal

Bumuntong hininga ako noong marating ko na ang main stairs ng building na ito. Nawawalan na ako ng pag-asa. Hindi ko alam kung makikita pa ba namin si Rafael bago sumapit ang umaga.

Truth was, we are just too indennial of the fact that we are all fucked when the morning comes.

Hindi namin alam kung nasaan si Rafael ngayon. Hindi namin alam kung papaano siya makikita. Pero sino pa bang niloloko namin? Rafael won't show up. He is just fucking our minds. Gusto niya lang talagang guluhin kami bago siya mawala.

For sure, he already made up his mind.

Magpapakamatay siya bukas.

I sigh again.

It's when hopeless became the theme of my moment and I found myself sitting on the cold tiles of the stairs. At dahil sa pagkabalisang nararamdaman ko ngayon, hindi ko na kaya pang matakot dahil sa dilim ng buong paligid. I am just too stressed out to prepare a space for fear on my mind now.

I sigh for the nth time.

When I focused myself to the corridors of this place, napapikit na lang ako sa inis.

Memories flashed on my mind again.

Tangina naman, Rafael.

So yeah, days had passed and I effin level up my game. Marami na rin kasing umaaligid kay Rafael kaya dapat ko na talagang mag-seryoso. Unti-unti na rin kasi siyang nakikilala sa buong University. Hindi lang dahil sa gwapo siya, kundi dahil na rin sa talino niya.

He is just too damn perfect.

Kaya maraming naghahabol.

Kaya marami akong kaagaw.

At hindi ko sila hahayaang agawin siya sa akin.

Akin lang siya.

Akin lang si Rafael.

That was the reason why I did my research last night. I jot down all of the beneficial advice that I got from the love websites on Google. Siniguro kong itatatak ko sa puso at utak ko lahat ng natutunan ko mula doon.

Ngayon ay nandito ako sa corridors ng faculty ng professors namin. I am waiting for Rafael. Pinatawag na naman kasi siya ng Professor namin.

When he got out of the faculty, I hastily drag my feet towards him.

"Okay na?" I mumbled as I stood infront of him.

He gave me a small smile. "Yeah, hindi ka ba nainip sa akin?"

I energetically shook my head. "Why would I? Willing akong maghintay basta sa 'yo!"

He chuckled and swear, my heart almost do a somersault against my ribs. "You sure?"

Para akong batang tumango sa kanya habang may malawak na ngiti. Siya naman ay napapailing na lang habang nakatingin sa akin. Habang lumalawak ang ngiti niya ay ganoon rin naman ang sa akin.