GENESIS of Z

CHAPTER 5: Suspicion

Maxe's Point of View

I'm not feeling well the whole day kaya hindi ako nakapasok ngayon, mukhang tinamaan ako ng flu. It's already 6:O8 pm pero wala pa rin si Ana, kahit inaapoy ako lagnat ay pinilit kong bumangon. Nag-aalala na talaga ako sa kanya, I need to contact Maam Claire about her. Pagkalabas ko ng kwarto ay nakalapag na sa sofa ang backpack niya, dumating na pala siya, mukhang naliligo ito sa loob ng banyo. I don't have enough strength para pagalitan siya right now kaya bumalik nalang ako sa kwarto, bukas ko nalang sya kakausapin tungkol sa pag-uwi niya ng late.

Matutulog na sana ako ng may kumatok sa pinto ng aking kwarto.

"Nakabukas yan." Sabi ko.

Pumasok si Morgiana na nakasuot ng pantulog.

"Kuya gising ka pa ba?" tanong nito.

"Hindi ka maaaring matulog ngayon dito Ana, can't you see na may sakit ako. Baka mahawa ka sa trangkaso ko." Pagpapaliwanag ko sa kanya.

"It's okay, hindi ako mahahawa, I have a very strong immune system and I've never been sick since I was a child, I know that its strange but it is true."

"Please! Kahit ngayon lang ayokong matulog mag-iisa! Natatakot akong mag-iisa!" She begs.

She's crying, the fear in her eyes is real. Hindi ko alam kung may nangyari ba, pero bukas ko nalang siguro siya tatanungin.

"Okay! Halika ka na nga rito. Tutal giniginaw ako, mas mainit kapag may katabi sa higaan."

After I said that, nagmadali itong umakyat sa kama at humigang nakayakap sa akin. Naramdaman ko ang init ng katawan niya, ang sarap sa pakiramdam, kanina lang ay nilalamig ako but now I fell blissed. It's a good thing na may lagnat ako, kahit papaano ay nasusupress nito ang biological libido ng katawan ko which I believe na mahirap kontrolin para sa mga lalaki.

DING DONG! DING DONG!!! Nagising ako dahil sa paulit-ulit na tunog ng doorbell, pag tingin ko sa orasan ay 4:42 am pa lang, sinong bang may kailangan sa akin ng ganitong oras, unless this is an emergency ay talagang maiinis ako, nanghihina pa rin kasi ako dahil sa lagnat kahapon. Tinungo ko ang pinto at binuksan ito.

"Magandang umaga po, pasenysa na kung ganito kami kaaga, kayo ho ba si Mr. Maximo Jacobs?" tanong ng pulis na nakasuot ng makapal na eye glasses, may kasama din itong dalawa pang pulis sa may likuran niya.

"Ako nga po, ano ba ang kailangan nila?"

"Nais lang po namin na maimbitahan kayo sa presinto kaugnay ng pagpatay kay Mr. Ruben Ramos kahapon sa loob mismo ng inyong paaralan, at kung maaari ay isama niyo ang bata na nasa pangangalaga ninyo na si Morgiana Lee."

Ano bang nangyayari dito, patay na si Mr. Ramos at ngayon ba ay isa na ako sa mga suspect? That's impossible may sakit ako kahapon at wala ako sa U.S.E ng maganap ang krimen.

"Sa presinto nalang po namin ipapaliwanag ang lahat."

Pagdating namin ng presinto ay ipinaliwanag ng mga Pulis ang buong pangyayari. It appears that they have Morgiana as their suspect which is a really stupid thing.

"This is ridiculous; you're having her as your suspect? How in the world can a 13 year old girl kill a full grown ass man? It doesn't make any sense!" Pagrereklamo ko.

"Kumalma lang kayo Mr. Jacobs, sinasabi lang namin sainyo ang tungkol sa mga impormasyong nakalap namin. Kung maaari ay panoorin ninyo ang video na kuha ng isa sa mga classmates ni Morgiana."

Ipinakita nito ang isang video na nakapost sa Facebook, nasa 1 Million na agad ang views nito. Base from the first scene ay makikitang hinahawakan ni Mr. Ramos si Ana, maya-maya pa ay naitulak niya ito ng malakas, sa pangalawa naman ay nakahandusay na ang walang buhay na katawan ni Mr. Ramos habang nakatayo naman malapit dito si Morgiana na duguan ang uniporme at mga kamay nito.

Maya-maya pa ay dumating na ang mga classmates ni Ana na inimbitahan din ng mga Pulis.

"Ano ba ang ibig sabihin nito Ana?" tanong ko sa batang ngayon ay umiiyak na at takot na takot.

"I-I didn't kill him! Hindi ko siya pinatay, nagulat lang ako ng hawakan niya ako kaya naitulak ko siya. Noong hapon naman ay naglalakad ako palabas ng campus ng makarinig ako ng malalakas na sigaw, kaya pinuntahan ko ang pinang-gagalingan ng ingay. Naabutan ko nalang siyang duguan na, hindi ko alam kung ano ang gagawin kaya nilapitan ko siya, hinawakan ko ang pulso niya pero wala na siyang buhay. Ilang sandali lang ay dumating na sina Harry at Vince, natakot sila akin at tumakbo palayo. Please believe me, I didn't kill him." Pagpapaliwanag ni Ana habang palahaw sa pag-iiyak.

"This video doesn't prove anything." I said.

"Harry at Vince, direkta niyo bang nakita kung sino ang pumatay kay Mr. Ramos?" tanong ko sa dalawang studyante na mga witness umano.

"Hindi po, nakita lang namin na duguan ang kamay at damit ni Morgiana at patay na si Sir ng pagdating namin." Sagot ng isa sa mga bata na nag-ngangalang Vince.

"Kita niyo na! you don't have any valid evidences to hold her. Can't you see na na-trautrauma na ang bata?" Maaari ko kayong ireklamo pag-pinatagal niyo pa kami dito."

"Imbes na pag-hinalaan niyo ang isang 13 year old na inosenteng bata, what if hanapin niyo nalang yung totoong serial killer na pumapatay sa mga teachers. You're so useless, kahit pati bata idadamay niyo pa sa kapalpakan niyo." Galit na pagtatalak ko.

"Huwag kayong magalit sa amin Mr. Jacobs, ginagawa lang namin ang trabaho namin. Katulad ng sinabi namin ay inimbitahan lang namin kayo dito para tanungin. Maaari na kayong makauwi, pero sana maging cooperative kayo next time kung sakaling ipatawag namin kayo ulit." Sagot ng isa sa mga pulis na naka-assign sa imbestigasyon.

Umuwi na kami Morgiana pagkalabas ng presinto, I feel bad for her. She looks so traumatized and stressed out, I want to do something to make her feel better.

"Sabado bukas gusto mo bang gumala tayo?" Pag-aanyaya ko.

"Gala? What do you mean by gala?" She asked.

"Ahmm... kahit ano lang, halimbawa ay pupunta tayo kahit saan natin gusto, pwede tayong kumain sa labas, manood ng Movie at mag-shopping sa Mall." Sagot ko.

"Ah I see, you mean a date?!" nag-blush ako pagkasabi nito.

"D-date? Umm... well if you put it that way. Sige mag-date tayo bukas."

"Yaay!!!" she yells cheerfully.

Hindi ko ini-expect na magiging ganun siya kasaya. Kung sabagay ay di lang naman pang mag-kasintahan ang date, pwede rin namang mag-date ang magtatay, magnanay, or magkapatid. She's still too young for these kind of problems, as her Kuya I will do everything for her to have a normal and happy life.