POV EVA
Na een super leuke middag met Maus ga ik chinees halen. Ik heb nog aangeboden dat hij kon blijven eten maar hij moest terug. Ik vind het wel jammer maar ik snap het ook wel. Nu dus gezellig in mijn eentje eten.
Daar zit ik dan. Gezellig in mij eentje voor de tv chinees te tenen. ik schrik. Waarom is die bel altijd zo hard? Ik strompel naar de deur. Er word nog een keer gebeld. “jaah ik kom al” schreeuw ik terwijl ik de trap op loop. Ik doe de deur open en zie hem staan. Waarom moest hij nu net langkomen. Ik wil hem niet zien en hij blijft langskomen. “was ik vanmiddag niet duidelijk dat ik je niet meer wil zien?” zeg ik dan ook. Het komt er botter uit dan bedoelt. “Eef, mag ik even met je praten. Ik wil weten wat er met je aan de hand is. Waarom je niet naar je werk komt. En nee ik heb het nog niet aan Mechels gevraagd want ik wil het graag van jou horen.” Zegt hij heel rustig. “Wolfs, denk even goed na en als je het echt niet weet moet je naar Mechels gaan zoals ik al heb gezegd. Ik wil je niet meer zien en je komt ook niet meer terug.” Schreeuw ik en sla de deur dicht. ik laat me huilend op de bank ploffen. Ineens staat hij voor me. Hoe komt hij binnen. “Eef gaat het wel?” zegt hij bezorgd. “wat denk je? Ik ben blij dat jij gelukkig bent” zeg ik en kijk naar de grond. “hoezo ben ik gelukkig?” vraagt hij niet begrijpend. “jij en Annabella tuttebella” schreeuw ik en ren naar mijn kamer. Weg van hem weg van alles om me heen.
Sorry voor het kleine stukje maar ik heb t een beetje druk. Morgen kan ik ook niet uploaden want dan ga ik naar Amsterdam. Ik probeer om vrijdag nog een stukje te schrijven.
