POV EVA
Wacht even zoende ik hem nu net. Even serieus waar haal ik het lef vandaan. Misschien hebben we allebei wel toegegeven dat we meer voelen dan vrienden maar dan hoef ik heb nog niet te zoenen. Wat denkt hij nu wel van me. Ik wil liever vrienden zijn dan dat ik hem kwijt raak aan mijn domme acties. Ik hoor dat er op mijn deur word geklopt. “Eef?” hoor ik. Ik reageer niet. Ik wil gewoon even alleen zijn. Hoe zielig ben ik. Ik ga hem zoenen ren dan ik hard weg. En dan lig ik nu hard te huilen onder de dekens. “vind je het goed als ik even binnenkom?” hoor ik hem weer. Oh ja hij staat daar nog. Als ik weer geen antwoord geef komt hij gewoon binnen. “Eef?” ik kom onder de dekens vandaan. “zoen ik zo vreeslijk?” zegt hij teleurgesteld. “je zoent fantastisch” ik zie hem rood worden. ”maar… waarom rende je dan weg?” “ik wil je gewoon niet kwijt. Ik kan niet zonder je.” “maar Eef, dat hoeft toch ook niet. Ik blijf altijd bij je ook als het uit gaat.” Wacht ff zei hij nu ook als het uit gaat. Even serieus zei hij dat. Oh my god dit is zo cool. Ik kijk hem aan. hij grijnst alleen. “maar ik sna…” mijn zin word onderbroken door dat hij zijn lippen op die van mij drukt. Al hij zich heeft terug getrokken knijp ik mezelf. “Eef waarom knijp je jezelf?” krijg ik daarom ook als vraag. “gebeurt dit echt? Is dit geen droom?” zeg ik vol ongeloof. Terwijl hij me nog een keer een kus geeft word de deur open gedaan. “Flo?” en weg is ze. Natuurlijk rent Wolfs er achteraan. En daar zit ik dan. Samen met mijn gedachtes. Ik haat mijn gedachtes. Vooral als alles perfect lijkt. Dan zeggen mijn gedachtes dingen die er kunnen gebeuren waardoor het allemaal over is. Dan maar douchen.
De volgende ochtend is Wolfs nog niet terug. Waarschijnlijk wil hij me na gisteravond niet meer zien. Dan hebben mijn gedachten ook nog eens gelijk. Jammer genoeg is het zondag. Anders zou ik namelijk met hem moeten werken. Kan ik hem nog even zien. Mijn mobiel trilt. Een sms van Wolfs.
Hey Eef,
wat er gister is gebeurt is niet gebeurt. Ik heb deze week vrij gevraagd om hou even niet te zien. Sorry ik voel niet het zelfde voor jou als jij voor mij. Ik hou nog van Anna. Wil je me gewoon vergeten. Ik ga door met mijn leven en jij ook.
x Wolfs
Ik val weer huilend op bed. Alles waar ik bang voor ben komt uit. Het kan niet erger dan dat het nu is. Mijn mobiel trilt weer.
Eva van Dongen,
Uw partner heeft om overplaatsing gevraagd maar er zijn in deze tijd geen banen meer over. Omdat hij voor jou weg gaat heb ik geen andere keuze dan jou te ontslaan. Het spijt me maar het is niet anders.
met vriendelijke groeten mevrouw Mechels
Blijkbaar kan het nog erger.
wat vinden jullie van mijn verhaal? tips en iedeen zijn altijd welkom.
