Emanet

18 5 1
                                    

Kaybetme korkusunu bir şeylere sahip olduğumuzu sandığımız için yaşıyoruz. Oysa ki en derinde çok iyi biliyoruz ki kaybedebileceğimiz bir şey yok, çünkü her şey emanet. Anlaşılması gereken bugün bizimle olan emanetlerin değerini bilmek. (Ahmet Hamdi Tanpınar)

Ne güzel demiş Ahmet Hamdi Tanpınar. Bir gün asıl sahibine teslim edilecek. Tolga'nın annesi vefat etmişti. Sanki bunu biliyor gibi veda mektubu yazmıştı. Bu mektubun sahibi Cemre idi.

Evet Cemre....

Güzel kızım,

Seninle tanışmak kısmet olmayabilir. Ama Tolga senden hep bahseder bize. O kadar çok anlatır ki seni sanki seninle tanışmış gibi olduk. Tolga senden her bahsettiğinde gözlerinin içi gülüyor ki bu beni o kadar mutlu ediyor ki.... Anlatamam sana. Eğer bana kötü bir şey olursa..... Tolga sana emanet kızım. Onu çok mutlu et ne olur! Size bir ömür boyu mutluluklar.....

Cemre bu mektubu Tolga'nın ceketinin cebinde bulmuş okumuştu.

-Neden ağlıyorsun Cemre?

-Leyla teyze.... Gitmeden....

Diyip mektubu gösterdi bana.

Üzülmüştüm. Bir anne dünyadaki en değerli varlığını başka birine oğlunun sevgilisine emanet etmişti.

-Kuzum.... O zaman ağlamayı bırak ve emanetine sahip çık. Biz buradayız o orada kaldı. Git yüzünü yıka, su iç ve kendine gel. Sonra da Tolga'yı ara sesini duy. İyi gelecektir sana. Hadi kalk... Ayrıca haftaya Tolga gelince yüzün böyle asık olmasın. O seni üzgün görmeye dayanamaz bir de sana üzülmesin çocuk.

-Tamam anneciğim...

-Hah şöyle yüzün gülsün biraz.

1 hafta sonra....

-Ey ev halkı biz geldik.

Burak Tolga'yı havaaalanından almış eve gelmişti.

-Hoş geldiniz. Hoş geldin Tolga...

-Hoş buldum Açelya.

-Aşkım hoş geldin.

Dedi Cemre

-Hoş buldum bitanem.

Dedi Tolga

-Iıııı hadi geçin oturun. Cemre gel bizde bişeler hazırlayalım. Dedim

Cemreyle mutfağa gidip bişeler hazırlamaya koyulduk.

-Kızım asma şu suratını da çocuk bir de sana üzülmesin ben sana ne dedim!?

-Ama... Tolga'yı böyle görmek... İçimi yakıyor dayanamıyorum Açi...

-Dayanacaksın Cemre dayanmalısın.

-Kızlar....

Burak mutfağa gelmişti.

-Ayyy Burak sessiz sessiz...

-Korktun mu güzellik...

-Eeee herhalde...

Cemre basmıştı kahkahayı

-Gülmesene kızım ya..

Burak sessizce

-Harbiden susalım. Tolga malum dedi

Bir B'aşk'A TesadüfHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin