Bir B'aşk'A Tesadüf

Ruhumun Rengi

Bazen dayanmaktır sevmek; hayat nereden vurursa vursun ayakta durabilmek... Bazen yaşamaktır sevmek; soluksuz ciğer gibi sevgisiz kalbin duracağını bilmek.... Bazen ağırdır sevmek; sevdiğine layık olabilmek... Ve bazen hayattır sevmek; birini çok uzaktayken bile yüreğinde taşıyabilmek....

Evet on kötü gün geçirdim. Doğru ama bunların hiçbirinde Burak'ın suçu yoktu. Kimse ailesini seçemez tıpkı Burak gibi. Dayanmak zorundayız herkese ve herşeye. Çünkü biz birbirimizi seviyoruz. Çünkü biz birbirimize güveniyoruz.

Hastaneden bugün sabah çıkmıştım. Şu an kendi evimde odamda dinleniyorum.

Burak kapıyı çalıp içeri girmek için izin istedi.

-Girebilir miyim? Konuşalım mı biraz?

-Gel. Olur

Kapıyı kapatıp yatağın köşesine oturdu. On gündür yüzünden düşen bin parçaydı. Pişmandı. Yüzüme bakamıyordu. Üzgündü. Uzaklaşmıştı benden. Saçımı okşayıp

-İyi misin?

Diye sordu. Yüzünü okşadım.

-İyiyim. Merak etme

-Özür dilerim affet beni! Kızsan da bağırsan da haklısın. Ne diyim... En başından anlatmam gerekiyordu sana ama...

-Evet keşke en baştan anlatsaydın da bir şekilde önlem alsaydık. Ama oldu artık. Yapacak bir şey yok. Olmuşla ölmüşe çare bulamazsın Burak. Kendini üzme
Bak ben iyiyim. Daha da iyi olacağım. Benim açımdan bizde iyiyiz. Bu konu yüzünden sana kızıp bağırmayacağım. İlişkimize bir zarar gelmeyecek. Bunu da merak etme

Sadece sarılıp saçımı okşadı.

-Dur dur yavaş. İyiyim dedim ama yaram hala var ve az da olsa canım acıyor. Elimi avucuna alıp

-Sen... Sen nasıl bir şeysin? Ben ne yaptım da rabbim seni benim karşıma çıkardı? Yüreğin.... Yüreğin o kadar temiz ki.... İyi ki varsın.... Canım.... Seni seviyorum.

-Sen de iyi ki varsın. Ben de seni seviyorum.

-Pansumanına başlayayım mı? Yaranın durumuna bakarım hem.

-Sen mi?

-Evet. Niye öyle bir tepki verdin? Güvenmiyor musun bana? Yani tamam belki tam anlamıyla doktor değilim ama anlıyorum yani ufak tefek

-Yok canım ondan değil de.... Ne bileyim birden.....

Eminim yüzüm kızarmıştı şu an

-Hayatım hatırlatmak istemiyorum ama on gün önce ilk defa üstünü değişmene yardımcı oldum.

Haklıydı ve güzel bir örnekle karşıma çıkmıştı. Doğru hastanede kızlara bırakmadı hep Burak yardımcı oldu bana

-Peki madem

-Ben arabadan pansuman çantamı getireyim.

-Tamam

Salon...

-Nereye Burak?

-Açelya uyanmış. Pansumanına başlamam lazım Cemre. Arabadan pansuman çantamı getireceğim.

Burak çıktıktan sonra odama Cemre girdi

-Canım nasılsın?

-İyiyim merak etmeyin.