Maud nam van iedereen afscheid, toen ze bij Sem aankwam gaf Sem haar een knuffel en zei haar snel weer te appen. Ook Jules gaf hij een knuffel, Jack een high five. Nadat ze weg waren gegaan waren mijn neven en Sem weer naar buiten gegaan, ik kon ze toch niet veel boeien. Sem zijn ouders en zus zeiden ook dat ze gingen, Sem nam afscheid van mijn neven en de andere mensen die er nog waren. Ik stond buiten op het terras te kijken naar het verlichte zwembad. "Noa" Hoorde ik achter me, ik draaide me om, daar stond Sem. "Ik ga" zei hij "Oh jammer" zei ik. Normaal boeide jongens me niet zoveel, maar nu was ik me tamelijk bewust van Sem zijn aanwezigheid. Hij liep op me af en gaf me een korte knuffel wat vast uit beleefdheid was want wie wil mij nou aanraken? Ook vertelde hij me dat hij het gezellig vond en dat hij me bij de volgende verjaardag weer zal zien, het was minder leuk dan appen maar wie wil er nu met mij appen? Toen kwamen ook mijn ouders met dat we moesten gaan en dus verlieten we bijna gezamenlijk het huis. Toen we weer terug naar huis reden bedacht ik me opeens waarom ik Maud en Jules niet echt mocht, vroeger sloten ze me altijd buiten als ze samen aan het spelen waren. Dat deed me toen al veel pijn. Nu was dat anders, nu wilde ik geen vrienden met ze zijn omdat ik me schaamde voor mijn lichaam vergeleken met die van hen en me te min voor ze voelde. Ik was te dik voor hun, met zo'n dik iemand wilde ze vast geen vrienden zijn. We reden de lange weg naar huis, ik viel in slaap wat ik helemaal niet zo heel Erg vond, als je slaapt verbrand je namelijk de meeste calorieën.
JE LEEST
Ana's voice
Short Story"Hoe ver wil je gaan?" vroeg de stem me. "tot ik de dunste ben, tot de dood als het moet." Het was de enigste wens die ik toen had, de dunste zijn. De dunste, wanneer was je dat eigenlijk? Eerst 50 toen 40 daarna 30, hoeveel moet je wegen tot je de...
