POV Julia
Ik keek naar de kist waar mijn beste vriendin in lag, de begrafenis was al een tijd bezig en het was tijd voor mijn speech. Ik stond op en probeerde zelfverzekerd naar het podium te lopen. "Hallo allemaal, mijn naam is Julia en Ik ben de beste vriendin van Noa. Althans dat was ik altijd. In de afgelopen maanden heb ik mijn beste vriendin leren kennen zoals ik haar nog nooit had gezien. Ik zag een andere kant van haar. Ik heb geleerd dat in deze wereld met ontelbaar veel mensen iedereen een eigen verhaal heeft. Noa ook. Noa dacht dat we haar niet begrepen, ze was onzeker en dat probeerde ze te verhullen door dunner te worden. Als Noa iets echt wilde dan ging ze ervoor met de volle 100%. ze is dit keer te ver gegaan en dit heeft haar het leven gekost. Lieve Noa, ik hou van je en ik wil nog sorry zeggen ook al is het daar te laat voor. Vaarwel lieve Noa." Ik liep het podium af, dit was zo enorm zwaar.
JE LEEST
Ana's voice
Short Story"Hoe ver wil je gaan?" vroeg de stem me. "tot ik de dunste ben, tot de dood als het moet." Het was de enigste wens die ik toen had, de dunste zijn. De dunste, wanneer was je dat eigenlijk? Eerst 50 toen 40 daarna 30, hoeveel moet je wegen tot je de...
