"Nee" zei ik snel, te snel. Vragend keek ze me aan, "why not? Dan kunnen we frietje ofzo halen" zei ze. "Ik heb geen geld bij me" zei ik snel, "dan trakteer ik je" zei ze. "Mijn opa en oma komen ook op bezoek dus ik kan sowieso niet" zei ik. "O, oké dan. Ik haal zelf wel een frietje" zei ze teleurgesteld. "Goed dan, ik ga mee maar ik wil niet dat je me trakteert" zei ik. Haar ogen lichtte op en ze gaf me een knuffel, "weet je zeker dat je opa en oma dat goed vinden dan?" "Ja" zei ik. Eerlijk gezegd was het gezellig in het centrum, het was even moeilijk om de friet te weigeren, maar dankzij dat stemmetje in mijn hoofd lukte het me. Ik opende de deur en smeet hem achter me dicht. "ik ben thuis" schreeuwde ik. Ik liep in één rechte lijn door naar boven. Ik plofte op mijn bureaustoel neer en logde in op de Ana site. Ik zag dat ik een mailtje had, iemand wilde mijn buddy worden!!!! Blijdschap stroomde door de aderen van mijn lichaam, ik zou een echte Ana worden!!!
JE LEEST
Ana's voice
Short Story"Hoe ver wil je gaan?" vroeg de stem me. "tot ik de dunste ben, tot de dood als het moet." Het was de enigste wens die ik toen had, de dunste zijn. De dunste, wanneer was je dat eigenlijk? Eerst 50 toen 40 daarna 30, hoeveel moet je wegen tot je de...
