CHAPTER 20:Nakangiti

485 5 0
                                    

Dear diary,
Nalaman ko na din kung ano ang problema ni nina. Well, siyempre kwento ko muna yung araw ko ngayon. Nang pagkahanda,kain,ligo bihis,tapos namin ay naglakad na kami papasok ni liana. At once again ay nakita na naman namin si lucas. Lumapit siya at ibinigay ni lucas yung bag niya.

Pagkabigay ni lucas ng bag niya ay ang tanong ni liana kay lucas "kuya lucas, bakit nagkatayo ka ulit doon po? May hinihntay ka nga noh? Siguro si ate yun noh😕"? Sabi ko "liana, halika na.....". Sabi ni liana "op...op...op...wait lang ate. Maaga pa, hindi tayo malelate niya. Hindi tayo aalis dito hangga't hindi sinasahot kuya lucas ang tanong ko".

Sabi ko "liana". Tanong ni liana "bakit ate😕? May something ba kayo ni kuya lucas😕"? Sabi ko "ha?! Anong something ka diy"?! Sabi ni liana "eh bakit kasi nakatayo si kuya lucas doon na parang may hinihintay siya😕? Tapos bakit bigla na lang siya lumapit si kuya lucas satin at binigay niya yung bag niya sayo😕"?

Sabi ko "ah...eh...kasi ano"? Sabi ni liana "kasi..". Sabi ko "kasi ano..." . Tanong ni liana "kasi nililigawan ka ni kuya lucas"? Sabi ko "ha?! Ikaw ah kung ano-ano nasa isip mo. Hindi niya niligawan".

Tanong ni liana "eh bakit ba kasi😕"? Sabi ko "kasi....kai..". Tanong ni liana "ka-ibigan mo siya😕"? Sabi ko "kaibigan ko siya okay? Hindi ka-ibagan". Sabi ni liana "parang hindi naman totoo".

Sabi ko "nagtatanong ka pa tapos hindi maniniwala". Sabi ni liana "maniniwala lang ako kung sasabihin ni kuya lucas na totoo nga ang sinasabi mo po ate". Sabi ko "magkaibigan kami niyan diba LUCAS😕"? Sabay tingin ko sa kanya. Sabi ni lucas "ah..o-o magkaibigan kami ng ate mo".

Sabi ni liana "okay,lika na😑". At naglakad na kami papasok. Pagpasok namin ay ang sabi ko "oh pumasok ka na doon". Sabi ni liana "sige ate, pumasok na din kayo ng ka-ibigan mo". Sabi ko "kaibigan hindi ka-ibigan".

Sabi ni liana "okay🙂". Ibinigay ko na kay lucas yung bag niya. Ang sabi ko "oh,bag mo. Ang usapan papasok lang at pauwi lang. Wala ka namang sinabi na pati papasok ng classroom". Sabi niya "tama ka, pero wala naman din akong sinabi na papasok lang ng school".

Sabay bigay uli sakin yung bag niya. At nauna nang maglakad.
Sigaw ko "hoy! Kunin mo'tong bag mooo😡"! Siya naman ay patuloy pa din naglakad papuntang classroom. Naglakad na lang din ako papuntang classroom.

Nang pagkarating ay ibinalibag ko sa upuan niya yung bag niya at umupo na ako sa upuan ko. Pag-upo ko ay na ay nakita ko nina na nasa upuan niya nagbabasa. Ganon din si miko. Lumapit ako kay miko at ang tanong ko sa kanya "ano meron"? Sabi niya " diba may quiz sa filipino at math? Kaya ito nagrereview ako".

Sabi ko "ahhh, nakapag revie na ako sa filipino pero sa MATH, hindi pa. MERONG PA LANG QUIX SA MATH😮"! Bumalik na agad ako sa upuan ko atbnagreview na. Pero huwag kang mag alala, nakaperfect ako sa filipino at math kanina. Makalipas ang ilang minuto ay pumasok ang teacher namin at ang sabi niya "okay keep all your reviewers and arrange your chair one sit apart".

Makalipas ang ilang oras sa mga subject ay nareces na. Pumwesto kami sa upuan at kumakain kami at habang kumain ay nag-uusap kami. Tanong ni beshie "ilang mali niyo sa math at filipino? Ako kasi "6 sa math tapos 5 sa filipino". Sabi ko "ako wala". Sabi ni beshie "WOW! Ang yabangg".

Sabi ko "ano yabang don". Sabi ni beshie "wala lang sinabi ko lang hehe". Tanong ko kay bestie "ikaw bes? Ilan mali mo😕"? Sabi niya "wala din". Sabi ni beshie "oh wala naman pala eh. Eh bakit parang malungkot ka😕"?

Tanong ko "oo nga,bakit malungkot ka"? Sabi ni bestie "ah wala,wala lang'to". Sabi ni beshie "okay". Kumain na lang kami. Habang kumakain ay tinitignan ko si nina. At kita ko na malungkot oa din siya.

Sabi ko ss sarili "sabi na eh, may problema si nina. Kaso ano kaya yun"? Nang maring na yung bell ay agad kami bumalik ss classroom. Makalipas ang ikang oras ay naguwian na. Habang naglalagay kami ng libro sa locker ay nilapitan ko si beshie.

Tanong ni miko "oh bakit"? Tanong ko "ano kasi...si nina, hindi mo ba pansin na matamlay siya kahapon at ngayon"? Sabi ni beshie "pansin ko, bakit"? Tanong ko "ano sa tingin mo bakit siya matamlay"? Sabi ni beshie "umm...ewan ko, sa tingin ko...siguro....meron siya".

Tanong ko "meron"? Sabi ni beshie "merong....alam mo na.....yung period". Sabi ko "siguro nga". Sabi niya "tanunging na lang natin siya". Sabi ko "sige".

Habang nalalakad ay sabi ni beshie "sandali lang". Huminto kami sa paglalakad. Tanong ni bestie "bakit"? Sabi ni beshie " May tanong lang kami sayo ni cathy". Sabi ni bestie "ano yun"?

Tanong beshie "meron ka bang period ngayon😕"? Sabi ko "ha?! Ba't yun"? Sabi ni bestie "wala". Tanong ko "may problema ka ba😕"? Sabi ni bestie "wala naman,bakit"?

Sabi ko "napapansin kasi namin na matamalay ka eh". Sabi ni bestie "ah wa....". Sabi ko " wag mo sabihin ng wala,kasi halata naman na parang meron". Natahimik siya. Tanong ko "ano ba yun😕? Huwag kang mahiya sabihin samin".

Sabi ni bestie "kasi....matagal ko ng gustong maging muse. Yung rumapa kasi dati nakikita ko lang yung mga classmate ko dati na rumarampa. Kasi kahit isang beses hindi ko pa naranasan maging muse eh😔". Sabi ko "yun lang pala eh, bakit hindi mo samin sinabi yan"? May sumigaw at ang sabi "CATHY"!

At yun ay ang kaclassmate namin. Lumapit siya at ang sabi sakin"Cathy, balik ka muna sa classroon kasi susukatan ka. Bukas na diba yung competition"? Sabi ko "oo nga pala". Sabi niya "oh halika na🙂". Sabi ko "sorry pero.... hindi na ako ang magiging muse". Tanong ni classmate namin "ha😧?! Eh sino na magiging muse"?

Sabi ko "eto si Nina😊". Sabi hila ss kanya. Tanong ng classmate namin "si Nina😕"? Tanong ni bestie "ako😕"? Sabi ko "oo".

Sabi ng classmate namin "oo,pwede naman yun. Sabihin ko na lang kay mam". Sabi ko "sige,bukas ko na lang din sasabihin kay mam kung bakit ayaw ko na maging muse". Sabi ng classmate namin "sige, so ano Nina lika na". Sabi ni beshie "si-sige".

Tanong ni beshie "oh sasamahan ka pa ba namin🤨"? Sabi ni bestie "sige okay lang ako. Umuwi na kayo". Ngumiti na uli si bestie. Lumapit si bestie at ang sabi niya sakin "thank you☺".

Sabay ngiti. Sabi ko "wala yun, sige na punta ka na don". Sabi niya "sige bye,ingat kayo". Sabi ko "ikaw din☺". Naglakad na sila pabalik.

Sabi ni beshie "bye! Sige uwi na din ako. Ingat ka, bye". Sabi ko "ingat ka,bye". Nang nakita ko si lucas na naglalakad. pinuntahan/nilapitan ko na at kinuha ko yung bag niya. Tanong niya "anong problema mo"?

Sabi ko "wala😊". Sabi niya " eh bakit nakangiti ka"? Sabi ko "wala lang😊". Sabi niya "baliw ka na noh? Patingin ka na nga doctor😒". Sabi ko "ikaw kaya'tong magpatingin sa doktor. Tanong mo kung tao ka pa ba. Parang walang emosyon eh, tapos lagi pang nakasimagot".

Ang sabi ni lucas "pake mo ba kung lagi ako naka simangot😒? Hindi naiitatanong sa doktor kung tao pa ba ako. Ikaw'tong magpatingin,kasi parang value ka eh,nakangiti ng walang dahilan". Sabi ko "hoy! May dahilan kaya😡". Sabi niya "sabi mo wala".

At nauna na siyang magalakad. Sabi ko sa sarili ko "naku po,lord bigyan mo sana ako ng maraming pasensya para hindi ko masampal'tong lalaking ito". Habang naglalakad kami ay naisip ko na masaya na si nina ngayon. Nakakagaan din ng pakiramdam pag nakita mo yung kaibigan mong masaya.

Nang makapunta na kami sa kalye ang sabi niya sakin "bag ko😒". Sabi ko "ito na po sir". Sabay bigay yung bag sa kanya. Sabi ko "ingat po kayo". pagkasabi ko ay inwanan ko siya at umuwi na ako. Pagkauwi ko ay. Nagbihis ako at nanood na ng k-drama. Pagakanood kumain kami ng hapunan at nagligpit na din pagkatapos namin ay natulog na kami.

MY HIGHSCHOOL DIARY Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon