CHAPTER EIGHT

86 4 0
                                    

Zoe's P.O.V

Nawalan na ako ng ganang kumain, Kaya naisipan ko ng tumayo! d-_-b

"Where are you going?" Biglang tanong ni Aya sakin.

"Im already full, I need to go!" Pagsisinungaling ko, pero ang totoo wala na talaga akong gana.

Hindi ko na hinintay ang sagot nila at dali-dali na kong naglakad palabas ng caf! Hindi ko na maintindihan ang sarili ko, Hindi ko alam kung bakit ako nagkakaganito! >_____<

Salubong ang kilay ko habang naglalakad kaya lahat ng madaanan kong students ay tumatabi ng biglang may humatak sakin..

dO_________ob

d>>________<<b

d-.-b

"Let go off me!" Sigaw ko kay Xander, pero mas lalo niyang hinigpitan ang paghawak sa braso ko >>_____<<

"O-ouch!" Naiusal ko na lang. Ang kaninang mahigpit na paghawak niya at unti-unting lumuwag ang hawak.

"A-ano bang problema mo!" Inis na sigaw niya sakin habang salubong ang kilay. Pero, hinatak ko ang kamay ko at mabilis na naglakad palayo..

"Hindi kita maintindihan! Kanina ka pa ganyan, Hindi ka naman ganyan!" Inis pa ring sabi niya.

"Ano ba dapat ako?" Sagot ko, natigilan naman siya.

**FLASHBACK**

Nakangiti akong pumasok ng room Pero hindi ko inaasahan ang nakikita ko..

dO________ob

"Hindi ko kasi talaga maintidihan Xander eh.." Maarteng sabi nung isa naming classmate na lumalapit pa sa mukha ni Xander.

Bigla akong nakaramdam ng inis, pero hindi ko alam kung saan nang galing ang inis na yun. Kaya hindi ko nalang pinansin at nagtuloy-tuloy sa upuan ko at pabagsak na iniligay ang gamit ko sa upuan.

"Hahahaha! Xander naman eh!" Malanding pagmamaktol niya pa, habang hinahampas siya sa braso.

"Hahahaha!" Tawa rin ni Xander sakanya.

Dumating ang Lecturer namin sa English kaya bumalik na siya sa upuan ng makita niya ako ay nginitian niya naman ako pero iniwas ko lang ang tingin ko.

Naging malamig ang pakikitungo kay Xander.. Ending, Hindi naging maganda ang pageexplain namin sa essay namin! >__________<

**END OF FLASHBACK**

"Ano ba dapat ako Xander ha?" Paguulit ko ng tanong sakanya, pero hindi ko na siya inintay na sumagot at naglakad na ko paalis.

Naramdaman kong naging basa ang mata ko kaya pinunsan ko to gamit ang kamay ko. Bakit ba ganito ang nararamdaman ko? Bakit ba ganon na lang ang maging reaksyon at pakikitungo ko sakanya matapos kong makita ang scene na yun? Hindi ko na maintidihan yung sarili ko.

Dahil, wala ang Lecturer namin ngayon ay naisip kong pumunta sa garden ng school at umupo sa ilalim ng puno.. Gusto kong makaramdam ng katahimikan. Kahit ngayon lang! Sana mapagbigyan ako.

Ipinikit ko ang mata ko dahil pakiramdam ko pagod na pagod ako hindi lang physically but emotionally. Naging over acting ba ako sa nangyari kanina? Bakit ganon ako? Siguro dala na rin ng PMS to!

"Sorry.." May biglang pamilyar na boses ang nagsalita malapit sa tenga ko, Pero hindi ko yun pinansin at nagkunwaring tulog.

"Tulog ka ba Sungit?" Tanong niya pa, pero hinayaan ko lang.

Perfectly InloveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon