Who is ....? || ft. 5 Seconds of Summer | One Direction | The Vamps

8.

Ashton P.O.V.

Nadat het plan was besproken en afgesproken hoe en wat we gaan doen. Zijn we naar ons hotel gegaan. Raar genoeg was Luke soms naar Gweneira aan t kijken alsof hij iets wist, maar het zeker wilde geloven.

Mijn telefoon ging af en ik nam op.

"Hallo?" vraag ik.

Ineens hoor ik een kei harde gil aan de andere kant van de lijn. Ik word bang en krijg een paniek aanval.

"Wie is dit? Waarom gil je? Wat gebeurt er?" en zo komen er nog meerdere vragen. Maar het blijft stil aan de andere kant van de lijn. Er blijft maar 1 vraag in mijn hoofd.

Wie is dit?

"Ashton ben jij dat?" hoor ik een zacht stemmetje zeggen. Ze heeft duidelijk een Nederlands-Engels accent.

"Wie ben jij?" vraag ik terug.

"Jann-" ze wordt onderbroken door dat er wordt opgehangen.

Was dat Janne?

Ik wil terug bellen maar het kan niet.

Gefrustreerd sla ik met mijn vuist tegen de muur.

Daardoor stormen Luke, Calum en Michael in mijn kamer.

"Wat is er mis met jou?" vraagt Calum.

Ik blijf stil en blijf voor me uit staren.

"Ga je nog iets zeggen?" vraagt Michael nu.

"I-I-Ik... J-Jann...." ik kan maar niet uit mijn worden komen.

"Zei je nou Janne?" vraagt Luke, er is duidelijk te zien dat hij bang was. Ik knik snel. "Wat is er met Janne? Heb je haar gevonden?"

"Nee Luke... ze is niet gevonden. Ik werd gebeld en ik hoorde een kei harde gil. Ik begon allemaal vragen te stellen..." Zo begon ik mijn verhaal te vertellen.

------
Gweneira P.O.V.

Ik was echt kapot. Vandaag was waarschijnlijk de meest onverwachte maar drukste dag van deze hele trip naar Amsterdam. Het was alleen gisterochtend dat ik had uitgevonden dat mijn tweeling zus was ontvoerd, die middag had ik haar vrienden groep ontmoet, dit worden nog een paar drukke weken. Wanneer ons plan miet werkt heb ik echt geen idee hoe we haar terug moeten krijgen.

Ik lag pas enkele minuten in mijn bed toen ik een luid gebonk op mijn deur hoorde. Het kon James niet zijn die had namelijk een prijsuitreiking vanavond, maar aangezien in echt dood op was ben ik in het hotel gebleven.

"Uch ga weg, ik probeer te slapen!" Nee ik ben niet echt iemand die tegen weinig slaap kan. "Alsjeblieft Gwen! Ik ven het Luke en ik moet je echt spreken," de jongen het pure wanhoop in zijn stem. Dus besloot ik om mijn comfortabele bed toch maar te verlaten om hem binnen te laten.

"Sorry, ik lijk waarschijnlijk op een lijk nu." Het was waar mijn haar stond alle kanten op aangezien ik al en tijdje in mijn bed lag. Ik had totaal geen make-up op. "Zeg dat nou niet, je zult er nooit uit zien als een lijk. Je bent net zo mooi als je zus. James heeft een goede aan je."

"Uhm ja, ik ben ook erg blij met James, maar is dat de enige reden waarom je hier bent gekomen?" Voordat ik ook maar iets kon doen drukte zijn lippen stevig tegen die van mij. "Luke, Luke, stop!" Ik probeer hem van mij af te duwen maar het lukte niet. "Luke stop! Ik heb een vriendje, dit kan echt niet." De woorden komen moeilijk uit mijn mond aangezien die van hem nog steeds tegen mij aangedrukt waren.

Eindelijk laat hij los en dat is wanneer ik zie dat zijn ogen zijn vol gelopen met tranen. "Het spijt me zo erg! Ik weet niet wat me bezielt. Het is gewoon alles ik kan het niet meer aan. Ik wil Janne zo graag hier hebben zodat ik haar kan omhelzen en tegen me aanhouden. Zeggen dat alles goed komt, maar dat gaat niet. Jij bent er enige levende wat op haar lijkt."

"Luke, ik ben haar niet en zal haar ook nooit worden. Het komt echt goed. Kom hier." Ik openende mijn armen zodat ik hem een korte maar stevige knuffel kon geven. "Wil je even praten?" de jongen knikte hevig en verdween achter haar aan de kamer in.

"Wat is er allemaal aan de hand?" vroeg ik op een zeer zorgzame toon. Soms voelde ik me echt de moeder van de groep ook al was ik bij lange na niet de oudste. James is een stuk ouder dan dat ik ben en ook zijn bandmates zijn een stuk ouder alleen Connor komt nog een beetje in de buurt. "Ze belde ons vanmiddag." Snifte Luke. "Ik weet niet precies wat ze zei maar Ashton die haar dus aan de telefoon had zij dat het een meisje was die gilde. Ze werd half onderbroken in haar zin, maar het was haar sowieso."

"Ze belde? Hebben jullie het nummer opgeslagen?"

"Ja we wilde terug bellen maar dat lukt niet."

_____