Impossible~ Jikook

Bölüm-6

Jungkook hyungun ısrarları sonucu onun yanında yatıyordum. Eğer yine kabus görürsem diyeymiş, yanımda olmak için yani..

Bunu söylediğindeki mutluluğumu kelimeler anlatamaz.

Gülümseyerek odama gidip pijamalarımı giydim. Banyoda işlerimi halledip mutfağa indim. Suyumu içip gidecekken bir bedene toslamam ile geriye doğru sendeledim ve kafamı tuttum.

"Jimin-ah, özür dilerim ufaklık acelem vardı da görmedim. Sen iyi misin?"

Elimi kafamdan çekip gülümseyerek kafa salladım.

"Evet Jongin. İyiyim."

"Şey Jimin..ımm.."

"Evet?"

"Şey.. yarın sana önemli bir şey söylemek istiyorum. Dışarı çıkalım mı yarın? Hem biraz açılırız. Hm?"

"Oluur~."

Gülümsedi. Yanağımı öpüp mutfaktan su aldı. Bende merdivenlere ilerledim. Yukarı baktığımda Jungkook Hyung ile göz göze geldim. Sinirli miydi o?

Merdivenlerden hızlı adımlarla çıkıp hyungumun yanına gittim. Bana sinirle bakıp içeri geçti bende peşinden onun odasına girdim. Ne olduğunu anlayamıyordum. Bana mı sinirliydi? Ama bana neden sinirlensin ki?

Dudak büzerek yavaş yavaş yanına gittim.

"H-Hyung? Bir şey mi oldu?"

Dilini yanağının içinde gezdirdi.

"Yok bir şey. Yat sen benim işim var"

Ensemi kaşıyıp kafa salladım. Ayıcıklı pijamalarımla yatağa girdim ve izlemeye başladım. Hyungum odada volta atıyor ve elini saçlarının arasından geçiriyordu.

"Hyung bir şey olma-"

"Sana yok bir şey dedim Jimin! Uyu!."

Aniden bağırması ile yerimde sıçradım ve kafa salladım. Dudaklarımın titremesine engel olamadan ona arkamı döndüm. Birinin bana bağırması ile gözlerimin dolmasından nefret ediyordum...

Yatağın çökmesi ile yatağa geldiğini anlamıştım. Saçlarımı okşayınca hıçkırığımı tutamadım. Tanrım. Neden? Neden nu kadar çabuk ağlayabilen ve duygusal biriyim ki ben?

"Özür dilerim miniğim. Sadece biraz sinirliyim. Sana bağırmamalıydım."

Saçlarımı öpüp arkama yattı ve arkamdan sarıldı. Ben de gözlerimi kapayıp kendimi uykunun kollarına attım.

_______________________________

Sabaha uyandığımda üstümü giyinip erkenden okula gittim. Bugün Hyunglarımın dersi yoktu ve böylece hepsi uyuyordu. Bende erken saatlerde okula gitmek zorundaydım. Sıkıcı dersleri baş ağrısı ile dinlerken Jongin'den mesaj geldi.

Jongin:
Jimin okul çıkışı her zamanki cafe de buluşalım mı?

Jimin:
Elbette hyung. Bitmek üzere zaten.

Jongin:
Pekâlâ ufaklık görüşürüz~.

Jimin:
Görüşürüz.

--------------------

Cafeye geldiğimde Jongin'i görüp sıkıca sarılmıştım. O da bana aynı şekilde karşılık verip yanaklarımı sıkmıştı. Aslında benden bir yaş büyüktü ama o Taehyung ve Mingyu onlara hyung dememi istemiyorlardı.

"Otursana güzelim"

Dediğini yapıp masaya oturdum. Garsondan iki kahve isteyip boş boş oturmaya devam ettik.

"Jimin sana bir şey söyleyeceğim."

"Dinliyorum"

"Ben senden hoşlanıyorum."

_____________

Kısa oldu:(