~list~
Przepraszam cię za wszystko co zrobiłem... Wybacz, że kiedy kolwiek przeze mnie cierpiałaś... Czuję się bezradny w twoim bólu...czuje że już nic nie potrafię... Nawet ciebie dokładnie wysłuchać aby wyłapać te słowa wezwania o pomoc... Wybacz... Nie potrafię już...
Chciałem ci powiedzieć... Że naprawdę cię kocham... Ale nie mam już na to wszystko siły... Boję się... Co będzie z tobą... Ale... Czuję, że jeśli odejdę... Będzie ci lżej... Pamiętaj... Że jesteś dla mnie wszystkim... Ale gdy nie umiem o ciebie zadbać... Nie nadaję się już do niczego... Wybacz mi...
Przepraszam...
-Chester
ov. Narrator
Chester odłożył kartkę na stoliku i próbował chociaż trochę się uspokoić... Wiedział co chce zrobić i to było nie uniknione... Męczyła go bezradność... Uczucie które wyżerało go od środka... Bezużyteczność która go ograniała za każdym razem kiedy tylko pomyślał o tym kim jest... Wziął głęboki oddech...
*skip time*
Wzięłaś kartkę pozostawioną przez Chestera na stoliku... Rozpłakałaś się... Zabrała go karetka a ty ledwo zdążyłaś przyjechać o go nie było... Wezwała ją jego pokojówka...
Pojechałaś do szpitala.. Wiedziałaś, że Chester próbował kiedyś popełnić samobójstwo, ale myślałaś, że wszystko się układa... Paraliżowały cię słowa, które wskazywały, że zrobił to przez ciebie.. Przynajmniej ty tak myślałaś...
Kiedy dojechałaś nie miejsce dowiedziałaś się prawdy... Ta próba samobójcza różniła się od innych tym.... Że ta się udała....
+++++++++++++
Witajcie... Dzisiaj sad mode.. Wybaczcie takie natchnienie... Ale również kara za brak czytelników, a skoro nikt nie czyta, nikt nie płacze..
Przepraszam was...
Napisz jakaby była twoja reakcja na to wydarzenie... Podeślij pomysł jeśli masz... I do następnego cześć.
