Porwana przez _ _ _ Z A W I E S Z O N E

34. Przywiązana do krzesła

Nie wiedziałaś co masz zrobić... Siedziałaś na krześle w kuchni  dookoła wszędzie było szkło. Wielokrotnie próbowałaś się uwolnić by dostać się do telefonu, który został na górze w pokoju ale lina, którą byłaś przywiązana do krzesła ani drgnęła. Wielokrotnie słyszałaś jak ktoś do ciebie dzwonił i nie miałaś wątpliwości, że to twoi trenerzy bo przecież miałaś być od 2 godzin na treningu. Po wszystkich próbach uwolnienia się stwierdziłaś, że to nie ma sensu i sama nie dasz rady wycisnąć się z tych lin więc musisz poczekać aż ktoś przyjdzie. Byłaś załamana bo nie wiedziałaś co jeszcze zniszczyła twoja matka, modliłaś się w głębi duszy żeby nie było to nic dla nich wartościowego choć kto wie... Powoli zaczynałaś odczuwać głód i chęć pójścia do toalety, niestety jedyny ruch jaki mogłaś wykonać był to obrót głowy w stronę zegara i odczytanie z niego która godzina...

T/I- 11.25 -powiedziałaś do siebie

Przed tobą jeszcze 7 co najwyżej 8 godzin czekania na chłopców... Nie mogłaś nic zrobić więc zamknęłaś oczy i czekałaś aż czas minie.

*TYMCZASEM U CHŁOPCÓW*

J-HOPE- O jezu ale się zmęczyłem ten trening to jakaś katorga młody

JUNGKOOK- No co ty przecież to dopiero rozgrzewka, lecimy dalej! Popatrz tylko ty wymiękasz

Jungkook popatrzył się na resztę, niestety oni też wyglądali na mega zmęczonych

JUNGKOOK- Do dupy z ta waszą kondycją

RM- Ciesz się, że ty masz taka dobrą haha

JIN- No to prawda, dobra chodźmy się umyć bo spociłem się jak świnia

RESZTA- NOO

Chłopcy wyszli z sali

JIMIN- WO co tutaj się dzieje? Jakie zamieszanie

TAE- Pewnie znowu ktoś nie przyszedł i cała robota spadła pewnie na menagera

SUGA- O wilku mowa

Koło nich przeszedł wkurzony menager

MENAGER- Jak ona się zaraz tutaj nie pojawi to...........

JIN- Haha musi być nieźle wkurzony, że nawet na nas nie zwrócił uwagi

RM- Dobra do łazienki raz

Chłopcy poszli się umyć a my wracamy do ciebie

Pospałaś sobie z jakieś 2 godziny bo była już 13.30. Znowu zrobiłaś kilka podejść by się wydostać ale niestety bez skutku. Robiłaś się coraz bardziej głodna i burczenie w twoim brzuchu było słychać w całym domu... Zdesperowana całą sytuacją zaczęłaś jeszcze bardziej szarpać liny, którymi byłaś przywiązana. Jedyne co udało ci się zrobić to odwrócić w stronę zegara co niestety było jeszcze bardziej przybijające bo wiedziałaś ile jeszcze musisz wytrzymać. Nagle zadzwonił dzwonek do drzwi... Najpierw siedziałaś cicho nie chciałaś zwrócić na siebie uwagi...

???- Halo jest tam kto?

*TWOJE MYŚLI*

Dziwne skądś kojarzę ten głos

*KONIEC TWOICH MYŚLI*

Nagle dzwonienie do drzwi ucichło co sugerowało odejście tajemniczej osoby od drzwi...Nie minęło 10 sekund, kiedy wreszcie zrozumiałaś kto stał pod drzwiami.

T/I- JENNIEEEEEEEE!!!! POMOCYYY!

Zaczęłaś krzyczeć z nadzieją, że Jennie cię jeszcze usłyszy. Jednak ona była już za daleko...

T/I- Jezu dlaczego? DLACZEGO PYTAM SIĘ?! Co zrobiłam, że teraz jest tak a nie inaczej!

Przez pewien moment byłaś w totalnej rozsypce. Istniała szansa, że Jennie cię usłyszy i sprowadzi pomoc. Najgorsze i tak było to, że wokół domu kręciło się mnóstwo ochroniarzy i nie mieli szans cię usłyszeć ponieważ dom był oddalony od płotu przy którym oni patrolowali teren...Po za tym chłopcy mówili ci, że mogą się zbliżyć do domu tylko w nagłych przypadkach więc nici z krzyczenia... W twojej głowie ułożył się nowy plan działania, mianowicie polegał na tym, że znowu pójdziesz spać i zobaczymy kiedy się obudzisz..

C.D.N