CHAPTER 1

8.1K 65 0
                                    

" S-sir, o-ohhh... "

napaungol ako ng mabilis itong gumalaw sa ibabaw ko habang pinaglalaruan niya ang dibdib ko.

" Hmmm.. "

Tinignan ako nito at sinampal

" Masikip ka pa din Judy "

" S-sir, Ahhh! "

" Tangina mo, ohhh "

Nanghihinang bumagsak ito sa ibabaw ko bago tumabi sa akin

" Iba ka talaga Judy, sariwang-sariwa " nakangising sabi nito sa akin habang hinihimas ang pisnge ko.

Hindi ko na lamang ito pinansin at nag-ayos.

" I'll call you next time Judy "

Muli ay hindi ko siya pinansin at nagpatuloy sa pag-aayos at nang matapos ay humarap ako dito at nagpasalamat

" Wag kang mag-alala dinoble ko ang bayad
ko " ngumiti nalang ako dito at umalis.

-----

" Ava ito na ang kalahati ng bayad, umuwi ka na at may pasok ka pa " niyakap ako ni Mama Yen bago iabot sa aking ang sobre

" Salamat po Mama Yen, mauuna na po ako "
sabi ko na tinanguan nito

2am na at naglakad lang ako pauwi dahil malapit lang ito sa bahay ko.

" Huli na toh Ava, huli na " napaiyak ako ng maalala nanaman ang nangyari kanina.

Judy ang pagkaka-kilala sa akin ng mga naging customer ko dahil ayokong ipaalam sa kanila ang totoong pangalan ko. Waitress ako sa bar na iyon. Sa tatlong taon kong pagta-trabaho ko sa bar na ito ay tatlong beses lang ako pumayag magpa-galaw at sa iisang tao lang kay Sir. Manuel. Ginagawa ko lang ito tuwing nagigipit ako.

Pagka-uwi ko ng bahay ay tinignan ko ang laman ng sobre at binilang ang laman non.

" 20 thousand, pang isang linggo na namin toh " mahinang sabi ko.

naglinis ako ng katawan bago pumasok ng kwarto at tinabihan si Noah, gumalaw ito ng konti at niyakap ako.

" M-momma " pabulong sa sabi nito

" Hindi ka ba lumabas ng bahay anak? " malambing na tanong ko

" O-opo, inubos ko din po yung pagkain na iniwan mo kanina sa lamesa "

Napangiti ako sa sinabi nito, mag-lilimang taon palang ito ay napaka responsable na at maasahan.

" Goodnight anak, maaga pa tayong gigising bukas ha. Papasok tayo "

Agak kumunot ang noo nito sa sinabi ko kaya hinalikan ko siya sa noo.

" Bawal umabsent, masarap ang baon mo bukas "

Ngumuso lang ito at tumango bago unti-unting nakatulog.

Hindi agad ako nakatulog at nag-isip kung anong raket nanaman ang pwedeng mahanap. Unti unting tumulo ang luha ko.

Kung sana lang hindi niya tayo iniwan Noah, hindi sana tayo maghihirap.

HIMEROS ( COMPLETED )Where stories live. Discover now