Nic nie jest pewne...//Bughead

Prolog

Jestem Jughead. W zasadzie nie Jughead tylko jak to szło? Forsythe Pendleton Jones III.
Moje życie to jedno wielkie zasrane nic niewarte gówno. Wiele z was pomyśli jakie problemy może mieć jakiś zasrany 17-to letni gównarz? Otóż gdy miałem 8 lat moja matka zostawiła mnie na pastwę losu z wiecznie pijanym ojcem a możecie być pewni, że bieganie w nocy po barach w poszukiwaniu go nie jest wymarzonym zajęciem dla dziecka z II klasy szkoły podstawowej. Ale cóż zostałem sam gdy ona z moją młodszą siostrą wyjechały i nie dawały żadnego znaku życia. Wyobraźcie sobie. Małe dziecko pozostawione same sobie. Na szczęście miałem przyjaciela. Archie Andrews. Nasi ojcowie mieli kiedyś wspólną działalność. Póki mój tato nie zaczął kraść materiałów z budowy, przychodzić do pracy pijany. Zaczął prowadzić nielegalny biznes. Fred Andrews-ojciec Archie'go- wielokrotnie wyciągał go z więzienia. Pamiętam, ile razy obiecał mi że nie wróci do picia, jednak to zawsze kończyło się tak samo. Miałem nadzieje ale w gimnazjum ją straciłem...
Oprócz rodziców moim problemem była szkoła. Na początku było to miejsce ucieczki od problemów, ale w gimnazjum wszystko się zmieniło... Zaczęli się liczyć znajomi, którzy mają kasę, wypasione samochody i ville.
Gdy wszyscy kupowali sobie najnowsze markowe ciuchy i telefony, ja ledwo wiązałem koniec z końcem. Ojciec Archiego często przyjeżdżał do mnie sprawdzić jak się trzymam i czy nie jestem głodny, a zawsze byłem. Właściwe tylko dzięki niemu wiedziałem co to jest „mieć rodzica". Poza tym w liceum zacząłem sam na siebie zarabiać. Zacząłem pracować w kinie samochodowym. W sumie nawet mi się to podoba. Nie wracam do domu tylko mieszkam tam. W mojej kabinie filmowej. Zmieściło mi się tam wszystko czego mi trzeba: materac, lampka, jedzenie a przede wszystkim książki. Jako że ledwo udaje mi się opłacić połączenia komórkowe to na internet nie mam co liczyć więc często udaje się w świat książek. Niektóre są wesołe, romantyczne, ludzie w nich mają idealne życie, o którym ja mogę sobie kurwa tylko pomarzyć. Inne znowu są przepełnione mrokiem, smutkiem i strachem. One z kolei przypominają moje życie. Do czasu...