💙💙စစ်မှန်သောပျော်ရွှင်ခြင်း💙💙
အပိုင်း(၂၇)
"ဆရာမ.....ဆရာမ......ဘယ်သူမှမရှိဘူးလားမသိ.....ဆရာမ"
ခြံဝမှာခေါက်တုန့်ခေါက်ပြန်နဲ့ မြတ်နိုးတယောက်ပြာယာခတ်နေသည်။
"ဦးလေး.....ဟိုလေး...ဒီအိမ်ကဆရာမဒေါ်သန္တာအိမ်ဟုတ်ပါတယ်နော်"
"ဟုတ်တယ်လေးသမီး"
"ဘယ်သူမှမရှိကြဘူးလိုဘဲ "
"သူတို့ဘုရားဖူးသွားကြတယ်လေးသမီး"
"တစ်ပတ်လောက်တော့ကြာမယ်ဆိုလားမသိဘူး"
"ဒါဆိုသမီးကိုယ်တစ်ခုလောက်ကူညီပေးပါလား ဦးလေး"
"ဘာကူညီပေးရမလဲသမီး"
"ဒီအိမ်ကဆရာမ......ပြန်ရောက်လာရင်
ဒီဖုန်းနံပါတ်လေး ပေးပေးပါနော် အရမ်း
အရေးကြီးလို့ပါဦးရယ် ကူညီပေးပါနော်"
"ဘယ်သူလို့ပြောလိုက်ရမလဲသမီး"
"မသဲဝင့်လွှာရဲ့ညီမ စုမြတ်နိုးလို့ပြောပေးပါနော်"
"ဟုတ်ပြီး ဦးသူတို့ပြန်လာရင်ပေးပေးပါ့မယ်"
"ဟုတ် ကျေးဇူးအရမ်းတင်တယ်နော်ဦးလေး"
"ရပါတယ်ကွယ် "
"ဟုတ်"
စုမြတ်နိုး နာရီကြည့်လိုက်တော့ အချိန်အတော်နောက်ကြနေမို့အနီးမှာ တည်းဖို့
နေရာ ရှာကာ တညအိပ်ခဲ့ရသည်။
ပုန်းနေပါ မမ မြတ်နိုးကိုရှာတွေ့ရင်တော့
မြတ်နိုးအနားက ထွက်သွားခွင့်မပေးတော့ဘူး တိမ်းညိုတွေအုံ့မှိုင်းနေတဲ့ ကောင်ကင်ကြီးကိုယ်ကြည့်ကာ မြတ်နိုး
အလွမ်းတွေနဲ့ ခက်ခဲစွာရင်ဆိုင်နေသည်။
💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞
ဝင့်လွှာ ကလေးကိုယ်အရမ်းစိတ်ပူနေတယ် ဒီနေ့ထိ စာလဲမပို့ ကလေးဘာတွေလုပ်နေတာလဲ နေရောကောင်းရဲ့လား
ဟူး း း း း အရမ်းလွမ်းတယ်ကလေးရယ်ကလေးနဲ့ တမိုးအောက်ထဲမှာအတူရှိနေတာဘဲ သဲဝင့်လွှာ ဘာလို့အဲ့လောက်လွမ်းနေမှာလဲ ကလေးကငါ့အနီးနားဘဲရှိတာ။
သဲဝင့်လွှာ တခြမ်းပဲ့လမင်းလေးကိုယ်ကြည့်ကာ ကိုယ့်ကိုကိုယ် ပြန်နှစ်သိမ့်ပေးနေမိသည်။
