လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္ကာလမ်ားစီသို႔.......
"ေမေမ မီးမီး အဲ့မမနဲ႔ဘဲေနခ်င္တယ္ျပန္မလိုက္ဘူး "
သဲဝင့္လႊာ ကိုအတင္းဖက္တြဲၿပီး
ငိုယိုၿပီးေျပာေနတဲ့ စုျမတ္ႏိုးကိုၾကည့္ၿပီး စုျမတ္ႏိုးေမေမ စိတ္လဲညစ္ရယ္လဲရယ္ခ်င္ေနသည္။
"ဟုတ္ၿပီး သမီးအဲ့ဒီမမနဲ႔ေနခ်င္ရင္ ကိုကိုနဲ႔ေပးစားလိုက္"
"မရဘူး မီးမီးဘဲယူမွာ မီးမီးတစ္ေယာက္ထဲဘဲ"
စုျမတ္ႏိုးစကားလဲဆုံးေရာ ရယ္သံေတြထြက္လာခဲ့သည္။ စုျမတ္ႏိုးသည္ သူ႔ေမေမနဲ႔တလွည့္သဲဝင့္လႊာတလွည့္အိပ္တက္သည္ ။သဲဝင့္လႊာ တျခားသူေတြနဲ႔ရယ္ေမာေနရင္မႀကိဳက္ သူ႔အနားမွာေန သူ႔ကိုဘဲဂ႐ုစိုက္ရသည္။ သဲဝင့္လႊာ သည္လည္းထိုနည္းတူ ဒီကေလးသူ႔အနားရွိရင္ဘယ္
သူေခၚေခၚမလိုက္တတ္ထိုအခ်ိန္စုျမတ္ႏိုး၏အခ်စ္ဆုံးလူႏွစ္ေယာက္သည္ ေမေမၿပီးရင္သဲဝင့္လႊာ သာျဖစ္ခဲ့သည္။
ေနမေကာင္းရင္ေတာင္အိမ္မျပန္သဲဝင့္လႊာေဆးတိုက္မွေသာက္၊
သဲဝင့္လႊာ ေကြၽးမွစားတတ္တဲ့ ကေလးငယ္တစ္ေယာက္တစ္ဦးထဲေသာသမီးျဖစ္တဲ့ သဲဝင့္လႊာ သည္လည္စညီမအရင္းေလးတစ္ေယာက္လိုခ်စ္ရွာ၏ ။ မမလုပ္ေပးတာဘဲစားခ်င္ပါတယ္ဆိုတဲ့ကေလးငယ္ေၾကာင့္ခ်စ္လြန္းလို႔ 10ႏွစ္အ႐ြယ္ထဲကသဲဝင့္လႊာ ထမင္းခ်က္ဟင္းခ်က္သင္ရသည္။
ေနမေကာင္းျဖစ္ရင္ဂ်ီက်လြန္းတဲ့ စုျမတ္ႏိုးေပၚသဲဝင့္လႊာ ၿငိဳျငင္ျခင္းမရွိခဲ့ ။အၿမဲအလိုလိုက္ေပးခဲ့သည္။ စုျမတ္ႏိုး 10ႏွစ္သမီးအ႐ြယ္မွာ ကားေမွာက္ၿပီး စုျမတ္ႏိုး ေမေမဆုံးပါသြားခဲ့သည္။ထိုစဥ္မွစၿပီးစုျမတ္ႏိုး
အတိတ္ကိုသတိျပန္ရျခင္းမရွိေတာ့စုျမတ္ႏိုးအေဖလည္းစီးပြားေရးအေျခေနေၾကာင့္ သထုံမွ ဘာအံသို႔ေျပာင္းလာခဲ့လိုက္သည္။အဲ့ဒီခ်ိန္မွစၿပီးလူႀကီးခ်င္းသာေတြ႕ၾကၿပီး ကေလးခ်င္းေတာ့အဆက္သြယ္ပ်က္ခဲ့သည္။ ေဝယံကတစ္ခါတေလအလည္လာတက္ေပမယ့္ ျမတ္ႏိုး ကေတာ့မလိုက္ခဲ့တာေၾကာင့္ သဲဝင့္လႊာ အရမ္းသတိရေနခဲ့သည္။ တစ္ခါတေလ သူ႔ကိုယ္မမွတ္မိေတာ့တာေၾကာင့္ ငိုေနတက္သည္။ စုျမတ္ႏိုး
အေၾကာင္း အစဆုံးျပန္ေျပာျပၿပီးတဲ့အခါစုျမတ္ႏိုးအေတြးထဲဝိုးတိုးဝါးတာပုံရိပ္တခ်ိဳ႕ျပန္ျမင္လာႏိုင္ခဲ့သည္ ။ေဒၚသဲဝင့္လႊာက ကိုကိုနဲ႔လက္မထက္ခင္ထဲက စုျမတ္ႏိုးတို႔အိမ္အဝင္ထြက္ရွိသည္။လာသည့္အခါတိုင္းေဖာ္ေ႐ြးေနေပမယ့္
စုျမတ္ႏိုးကသာခပ္စိမ္းစိမ္းေနတက္သည္။
ထိုအေၾကာင္းေတြျပန္စဥ္းစားမိၿပီး စုျမတ္ႏိုးဝမ္းနည္းရသည္။
