"baby ..... အိပ်ပုတ်လေး ထတော့နော်"
နွယ်ရှင်းသန့် နဖူးလေးကိုယ်နမ်းကာနှိုးသည်။
"အင်း.း း းခဏအိပ်ချင်သေးတယ်"
ရှင်သန့်နွယ်ကိုကျောခိုင်းပြီးပြန်အိပ်နေလိုက်သည်။
"baby ဒီနေ့မွေးနေ့သွားရမယ်မဟုတ်လား ထတော့နော်"
နွယ်ရှင်းသန့်ရဲ့ဆံပင်လေးကိုနမ်းလိုက်ရင်းပြောတဲ့အခါမှရှင်းသန့်က
"ဟွန့်......မမနှာဘူးကြီး မီးအခုအိပ်ရေးဝတော့ဘူး"
"baby ကလည်းမမကချစ်လို့ဟာကို"
"ဟွန့်နော်သိပ်မပြောချင်ဘူး"
"ဟဲဟဲ"
"ရယ်မနေနဲ့ အိပ်ယာကထစေချင်ရင်ချီသွားပေး"
"အင်းပါ"
ညကကိုမွှေးထားတဲ့မီးမို့ ဘာမှမပြောနိုင်ခိုင်းတာလုပ်ရမည်ဖြစ်သည်။
နွယ်ရှင်းသန့်ကိုယ်လေးကိုပွေ့ကာရေချိုးခန်းထဲသို့ခေါ်လာခဲ့လိုက်သည်။
နွယ်ရေချိုးခန်းထဲရောက်ပြီးပြန်မထွက်သေးဘဲ ရစ်နေသည်။
"မမ ဒီမှာဘာလုပ်နေတာလဲသွားတော့လေး"
"ဟဲဟဲ babyကလည်း ရေရောချိုးပေးရမလားလို့ပါ"
"ဟင်.........မ မ"
ရှင်းသန့်အော်ပြီး နွယ်လက်မောင်းလေးထုရိုက်နေသည်။
"တော်ပါတော့babyရယ်မမနာလှပြီး"
"ဟွန့် သူနာတာကနည်းနည်းပါနော်"
"အာ့ဆိုbabyကများများနာသွားတာပေါ့ ပြကြည့်မမဆေးလိမ်းပေးမယ်"
"အား း း း း းမမနော်သွားတော့သွားတော့"
ရှင်းသန့်နှုတ်ခမ်းလေးစူကာနွယ်ကိုအတင်းရေချိုးခန်းအပြင်တွန်းထုပ်လိုက်သည်။ မမအပြင်ရောက်သွားမှရှင်းသန့်စိတ်အေးရတော့သည်။
ဟူး း း း း း း းမမတစ်ယောက်နဲ့တော့
ဒီမှာရင်ခုန်မြန်ပြီးသေတော့မှာဘဲ
ရှင်းသန့် သွားတိုက်နေရင်းညကအဖြစ်တွေပြန်မြင်ယောင်နေမိသည်။
မနေ့ညက
"baby"
"ရှင်"
"ချစ်တယ်တို့babyကိုယ်ချစ်တယ်"
