စစ္မွန္ေသာေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း
အပိုင္း(၃၄)
အသားရည္စိုေျပခႏၱာကိုယ္ အၿခိဳးစား
က်စ္လစ္ၿပီးလွပေနတဲ့ ႏွင္းစက္က
ေယာက်ာ္းေလးမေျပာနဲ႔ မိန္းကေလးခ်င္းေတာင္သမင္လည္ျပန္ေငးၾကည့္ရေလာက္
တဲ့အလွမ်ိဳးပိုင္ဆိုင္ထားတာပါ။
ဧည့္သည္လာေရာက္ေနတယ္ဆိုလို႔ ေရကူးကန္ထဲကေန အနက္ေရာင္ ဘစ္ကနီ
နဲ႔တလွမ္းခ်င္တက္လာတဲ့ႏွင္းစက္ကိုယ္
ေဒၚယဥ္ယဥ္ အေဝးကေနလွမ္းေတြ႔လိုက္သည္။ ျဖဴေဖြးလွတဲ့သူမအသားရည္နဲ႔ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္တဲ့အမဲေရာင္အမွတ္သားေလးတစ္ခု ႏွင္းစက္ရဲ႕ခါးမွာေနရာယူထား
သည္မို႔ ေဒၚယဥ္ယဥ္ ႏွင္းစက္အနား ကျပာကယာေျပးသြားသည္။ သဘတ္ေလးပတ္ၿပီးထိုင္မလို႔ျပင္ေနတဲ့ ႏွင္းစက္ရဲ႕
လက္ေမာင္းကိုယ္အတင္းဆြဲကာ ႏွင္းစက္သဘတ္ကိုယ္ဆြဲခြၽတ္လိုက္သည္။
"ဒီ.....ဒီ.....အမွတ္သားက..."
"ႏွင္းစက္....ေမြး ...ေမြး..ရာပါအမွတ္ေလးပါ"
ႏွင္းစက္ခမ်ားလည္း႐ွက္ကိုး႐ွက္ကန္နဲ႔စကားေတြပါထစ္ကုန္သည္။
"ဒါဆို....သမီးက...အေမ့သမီး....ျမတ္ယဥ္ႏြယ္ေပါ့.....ဟုတ္တယ္မွတ္လားဟင္"
"႐ွင္"
"အေမ့သမီးမွတ္လားဟင္.....ျမတ္ယဥ္ႏြယ္မဟုတ္လား"
"အန္တီကေဒၚယဥ္ယဥ္ႏြယ္လား"
"ဟုတ္တယ္ သမီးကအေမ့သမီးေလးမဟုတ္လား"
ႏွင္းစက္ အံ့ဪသြားရသည္ ေမေမ ႏွင္းစက္အရမ္းေတြ႔ခ်င္ခဲ့တာ ခုႏွင္းရဲ႕အေ႐ွ႕မွာရပ္ေနတာ ေမေမတဲ့ ႏွင္ဆြံ႕အ ေနသည္။
"ေမ........ေမ."
ႏွင္းစက္စီးမွာ ေလသံသဲ့သဲ့ေလး ေမေမဆိုတဲ့ေခၚသံေလးထြက္လာေတာ့ ေဒၚယဥ္ယဥ္ ႏႈတ္ခမ္းမွာအျပံဳးေတြေဝ
လ်ွက္္ မ်က္လံုးမွာေတာ့ မ်က္ရည္မိုးေတြသြန္းၿဖိဳးေနသည္။
"အေမ့သမီးေလး "
ႏွင္းစက္ကိုယ္ေပြ႔ဖက္ထားၿပီး ႏွင္းစက္ေက်ာျပင္ေလးပုတ္ကာေဒၚယဥ္ယဥ္ ေပတိျဖစ္ေနသည္။
"ေက်းဇူးပါသမီးရယ္ ေက်းဇူးပါ ခုလိုသက္႐ွိထင္႐ွား႐ွိေနေပးလို႔ ေက်းဇူးပါ"
