What the sea takes, the sea returns. If it took everything from her away, will she yearn for a moment?
Matapos ni Milly Travesio'ng bumukod, lalong sumikip ang kinalalagyan niya sa buhay. Benta rito, kayod doon, saka trabaho araw-gabi. Pagod man, ka...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
His sweet kiss lingered on my lips. I hoped that I could have more than that-his love. Judging the circumstances, pwede ba 'yon? He doesn't care about his family or friends, but I do. Importante 'yon sa kanya, 'di ba? Just to be with me me, he'll throw everything he has away!
I don't want that.
He kissed me passionately out of my misery. At kahit na wala akong karanasan sa ganito, gusto kong ipadama sa kanya ang nararamdaman ko. I cupped his face then tilted my head. It was long, sweet, and heartbreaking.
If I have known love is fleeting, I wouldn't have to endure this fast.
Hinawakan niya ang kamay ko at marahang pinutol ang halik. When he stared at me, nag-init ang pisngi ko.
He smiled and rested his head on my shoulder. Ang bigat at init ng kanyang mga hininga na tila kinakapos sa hangin. And I couldn't help but to notice mine.
"Manliligaw ako."
I'm breathless too.
"Ha?"
Nag-expect ako na sasagutin niya ng hakdog o di kaya'y hamburger. Naalala ko pala na hindi siya ganyang klaseng tao na namimilosopo. He steadily lifted his face and looked at me.
"Manliligaw ako sa'yo."
Could I ever take this to heart?
"Huwag kang magsalita ng ganyan, Aiden."
Binale-wala niya ako at natuon ang atensyon sa kanyang relos. "Maliligaw ako simula ngayong oras. Alas siete y media ng gabi."
"Nakikinig ka ba sa'kin?"
Hindi mawari ang kaba ko. Seryoso ba siya?
"Nakikinig ako."
"Kung ganoon, bakit ka nagsasalita ng kung anu-ano?"
Umusog siya ng kaunti papalapit sa akin. This atmosphere quickly escalated to the quiet darkness. This time, I'm not afraid. His eyes stilled on me, trying to provoke my thoughts.
Umiwas ako ng tingin at suminghap. "Paano na lang si Hayden? Si. . .Isobel?"
The ambiance calmed me from sailing off of my mind. I should not act rashly.
"Paano na lang ang pamilya mo?"
"They don't get to decide for me."
But what about. . .everything, Aiden? Ayaw kong itanggi mo ang pamilya mo dahil na lang sa akin. Ayaw kong lumayo ka sa kanila. Kaya gusto ko, ako na lang ang aalis para huwag ka nang mamili.
Thinking back, his Tita's remarks were still fresh in my mind.
"Ayaw nila sa'kin."
Una, anak ako ng 'magnanakaw'. Pangalawa, wala akong yaman. Pangatlo, wala akong kapangyarihan. Dapat lang siguro na ayawan nila ako.
