What the sea takes, the sea returns. If it took everything from her away, will she yearn for a moment?
Matapos ni Milly Travesio'ng bumukod, lalong sumikip ang kinalalagyan niya sa buhay. Benta rito, kayod doon, saka trabaho araw-gabi. Pagod man, ka...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
"So, are you up for the challenge?"
Hindi ko nailalis ang titig sa binabasa. Truly, this is a big decision for me! Nagre-review pa ako para sa boards exams. Maliban nga lang doon, wala naman akong ginagawa.
So, if this is an architecture and lifestyle TV show . . . could this benefit me?
I licked my lips.
"I'll think about if for a while."
Pero interesado ako.
"Of course." He paused. "Kung tutuusin, the project will set to air next year. You have all the time in the world to think."
"No worries. It won't take that long."
"Besides, you have board exams in a few. You'll already be registered in time if ever this is at your interest."
Tumango ako. If ever I pass, I would be a registered architect! Pero parang masyadong maaga naman para sabihin ko 'yon, e, 'di ko naman alam kung papasa ba talaga ako!
"You're too faithful in my capacity," nahihiya kong sambit.
"I just know you will."
Ngumiti siya sa'kin. Hindi ko nga lang magawang ngumisi pabalik dahil sa pag-alala na hindi ko naman alam kung saan nanggaling.
And so we parted ways with me thinking if it was really okay. Matapos noon, wala na 'kong oras para pag-isipan 'yon dahil sumunod na ang reviews ko. Kaliwa't kanan pa ang tawag sa'kin ng secretary ko.
"Good morning, Miss Travesio. Kakadulog lang po ng bigay dito. Kailangan mo 'tong makita agad."
Inipit ko ang phone sa balikat ko dahil karga ko ang kahon na puno ng basura. Naglilinis kami ngayon sa bahay dahil una pa lang, marami akong nagkakalat na plates. Nahihiya naman ako na si Nanay lang paglilinisin ko dahil ako naman ang gumamit.
Tumikhim si Athy at naalala ko na kausap niya pala ako.
"Is it that urgent?"
"Yes."
Binaba ko ang dala at tinitigan ang kabuuan ng kuwarto kong medyo malinis na. Maraming nakahanay na kahon na sinidlan ng iba't ibang gamit mula sa paintbrushes hanggang sa markers na walang ink.
Abala ako sa paglilinis. Sa tingin ko, hindi naman gaanong importante iyon kaysa sa ginagawa ko. After all, I wanted to finish this first before attending to anything. Ayoko kasing marami pa ring nakakalat sa silid lalo na't kailangan ko ng maayos na pag-aaralan.
"It can wait," I said as I stared at the sunset flare beyond the harsh silhouette of the rugged boxes.
"P-po?"
Suminghap ako. "Even if it's urgent, it can still wait. Tatawag lang ako ulit, Athy. Thanks!"
