What the sea takes, the sea returns. If it took everything from her away, will she yearn for a moment?
Matapos ni Milly Travesio'ng bumukod, lalong sumikip ang kinalalagyan niya sa buhay. Benta rito, kayod doon, saka trabaho araw-gabi. Pagod man, ka...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Nakita ko na lang ang sarili ko na nakatayo sa harapan. Bawat hapon. Bawat gabi. Sumusuko na lang ang sariling boses ko. Habang pinaglalaruan ang mga bula sa batya, lumipad na naman ang isip ko sa kung anu-ano.
I thought it was easy that I have done the auditions.
Akala ko nga, magtatapos na iyon sa ganoon! I was wrong. Even if I wanted to end it sooner, the thought lingered in me. Hinahabol na ako ngayon ng nakaraan ko. Ipinapatikim sa akin ang mga bagay ngayon na noon ay kinagisnan ko.
Bakit nga ba pinaglalaruan ako ng tadhana?
Was it a coincidence I met them again here? Kahit komportable naman ako sa ideyang iyon ngayon, marami pa rin akong tanong. Should I take then in my life again? I know it could be the same for them-accepting me in theirs.
I don't really know what to feel for what happened in the past.
As if everything from before started haunting me. Posible ba talaga iyong mangyari? Kung kailan pa hindi ko inaasahan, ganoong oras bumabalik. Staring from my childhood friends, then to my hobbies. Kalaunan na lang ang talento ko sa pagguhit. Before, I was immersed in theaters. Kung hindi man, ginagaya ko ang mga nakikita kong aktor noon. Mama was really over-protective of me that's why I seldom leave the house unless I would watch in the theater with them.
Sa paghiga sa mga bato o sa buhangin ng Calicoan, doon ko isinisigaw ang mga tagong damdamin. Tumatawa na nga lang kapag nakikita ko ang sariling mukha sa bawat pagtampisaw. Hindi ko na maisip kung paano ako nakakaidlip noon sa pagtanaw lamang sa langit. Masaya. Mapayapa.
Nanubo ang pag-asa sa puso ko. Masama ba kung kinakabahan pa ako sa pagbukas muli ng mga oportunidad? Pakiramdam ko ay nakaapak ako sa lugar na mahirap kabisaduhin.
Mahirap ba talaga itong kabisaduhin o natatakot lang ako sa pangyayari nitong dala?
"Where is she?"
Natigil ako sa pagkusot ng damit sa isang pamilyar na boses. Sinundan agad ito ng isang pagsuway. Sa sobrang pagkapamilyar nito, nakalimutan ko na lang kung ano ang mga pinag-iisip ko.
"Shh! Quiet. You're not helping the search!"
Search? Ano ba ang ibig sabihin nila? At bakit sila nandito? Maliban sa akin, sino pa kaya ang hinahanap nila? Could it be that they are finding for the landlady? Tinikom ko ang bibig sa pag-aakala.
"Hindi naman siya nawawala? You're saying that she has gone far, far, away. Itinuro nga lang naman tayo dito sa likuran. Ano ba 'tong lugar na 'to? Nakikisiksikan lang siya rito, e, marami namang ibang paupahan?"
Sino kaya kung hindi ako?
"Just understand her situation, okay? Hindi ikaw ang nagtatrabaho sa gabi at naglalako sa umaga."
Nagtatrabaho sa gabi at naglalako sa umaga? Huh. Nagpaikot-ikot ang boses ni Claudia sa isipan ko.
