MOTORCYCLE ▪︎ Choi Yeonjun✔

eight ₈

☆✼★━━MOTORCYCLE━━★✼☆

ˏˋ⋆ BÖLÜM SEKİZ ⋆ˊˎ

Dün gece gözüme bir damla uyku girmemiş, duvar ve tavan arasında gözlerim sürekli gidip gelmişti. Çok heyecanlıydım, ailecek deniz kenarına gidecektik ve tüm yazımızı orada geçirecektik.

En son altı ya da yedi yaşında denizi görebilmiştim. Genellikle Jimin ve ben Han Nehri ile yetinirdik. Ama tuzlu deniz kokusunu , martıların ve kıyıya ince ince vuran dalgaların sesini özlemiştim.

Havanın aydınlanmasıyla hemen ayaklanıp bavulumu kapının önüne çektim. Bu gürültüye herkes ayaklanmıştı.

"Ya! Seola! Saat daha beş!" dedi Jimin uykusundan yeni uyandığını gösteren bir tavırla.

Ona takmayarak, "Hadi gidelim!" dedim heyecanla.

Bakışlarımı hevesle anneme çevirdiğimde burukça gülümsedi, "Babanın işi dün gece bitmemiş Seola. Bu yüzden daha eve bile gelemedi. Akşam gideceğiz gibi gözüküyor." 

Yaşadığım hayal kırıklığı ile omuzlarım düşmüş ve gözlerim dolmuştu. "Ama gideceğiz, değil mi anne?" dedim. Gitmeyi her şeyden çok istiyordum. Seoul'un boğucu havasından bıkmıştım.

Annem bu hâlime dayanamayıp sesli bir kahkaha attı ve, "Tabii ki de gideceğiz prenses." dedi.Jimin de dayanamayıp gülmüştü, "14 yaşında mı, 4 yaşında mı belli değil..." 

Hemen dikleşip, "O zaman bir kaç tane daha kıyafet koyayım." dedim ve bavulumu tekrar odama sürükledim. Madem gecikecektik, bavulum ağır olmasın diye koymadığım tüm kıyafetleri koyacaktım.

◊◊

Öğlene doğru Jimin odama pata küte dalmıştı, "Seola yolda atıştırmak için bir kaç şey alacağım. Benimle markete gelmek ister misin?"

"Evet!" dedim tüm sevincimle. Jimin'in motoruna binmeye bayılıyordum. Aşağı inip kaskımı takarken mutluluktan ölebilirdim. Normalde Jimin, motoruna binmeme pek izin vermezdi. İlk defa bana bu teklifi sunmuştu, e hâliyle kabul edecektim!

Motorun arka tarafına oturdum ve kollarımı Jimin'in beline bağladım. "Hadi gidelim!" diye bağırdım.

Jimin salakça güldü ve, "Motoruma binince bu kadar mı mutlu oluyorsun?" dedi. Dediği şeyle gülümsemem yüzüme biraz daha yayıldı, "Hayır! Daha çok mutlu oluyorum. Mutluluktan ölebilecek kadar." 

"O zaman artık istediğin zaman motoruma binebilirsin koca bebek." diyen Jimin'e şaşkınca baktım. Gerçekten bunu demiş miydi? Bundan sonra motorundan inmiyordum o hâlde! Keşke ses kaydı alıp, ileride delil olarak gösterebilseydim. Düşüncelerimi bozdan şey ise Jimin'in çoktan markete doğru sürmeye başlamasıydı. Duyduklarımın şaka olmamasını diliyordum. Çünkü abimin motoruna binmeye bayılıyordum, hatta bayılmaktan fazlasıydı.

Saatlerin nasıl geçtiğini anlamamıştım. Akşam saat dokuz civarı evin kapısı açıldı. Jimin ile salonun kapı aralığından gelen kişiye merakla bakmaya başlamıştık. Gelen babamdı!

Heyecandan kalbim hızlı hızlı atmaya başladığında babam bunalmışçasına çantasını askılığa astı ve bir kaç düğmesini araladı. Yorulmuş olmalıydı... Annem ise babamı karşılamış ve ceketini asmıştı. En sonunda bakışları bizimle buluşan babam, gülümsedi ve, "Çocuklar nasılsınız?" dedi.

Jimin ile bu anı kolladığımız için büyük bir sevinçle babama doğru koştuk. İlk beni kollarının arasına alan babam "Prensesim!" dedi. Ardından Jimin'e döndü ve, "Kerata da burada. Harika, biraz dinlendikten sonra gece yarısı yola çıkarız. Sonra tüm bir yazı yazlıkta geçiririz... Tatile hazır mısınız?" dedi.