Chapter 20

1.5K 33 0
                                    

Have you ever been in a situation that you know exactly what you want pero nauunahan ka ng takot?

I still love Lisa.. I guess I will always love her, hindi man ganon ka affectionate or ka vocal alam ko sa sarili ko na wala akong ibang mamahalin tulad ng pagmamahal ko sa kanya.

I can still remember the first time I saw her when my Dad introduced her to me, medyo off lang kasi feeling ko kinocompare ako ni Daddy sa kanya dahil panay ang kwento niya dito.

Siguro I was jealous way back then kasi she got to be with my Dad everyday. It was hard growing up without him pero anong magagawa ko andoon kami sa sitwasyon na yon, minsan gusto ko tanuning ang Mommy ko bakit hindi nalang sila mag ayos ni Dad for me but then some things are meant to be broken yata? Na kapag pinilit mo lalong masisira. Buti nalang they both found happiness again sa ibang tao.

Ayoko matulad tayo sa ganon, gusto ko tayo ang end game. Parang kahit noon palang sinabi ko na sa sarili kong kung sino ang magustuhan ko siya dapat hanggang dulo, I did everything just to be with you. Para makumbinsi ko ang Mom ko na umuwi dito, para matigil yung gusto nilang pagpapakasal ko sa anak ng step dad ko.

But everything falls apart nung birthday mo, I saw you with Chewy sa mismong room natin. Hindi kita pinakinggan sa kahit anong paliwanag mo, since that day hindi na ako nakakatulog ng ayos.

Iniisip ko lahat lahat, maybe I am too focused about us that I ignored the red flags? Or maybe I am too scared sa trust issues ko dahil sa nangyari sa parents ko kaya hindi ko magawang maniwala sa kahit anong paliwanag mo?

I'm scared to hear na baka sabihin mong totoo yung nakita ko. I'm scared na baka mali ako, I'm scared na baka isang araw mali nga ang iniisip ko at mapunta ka na sa iba dahil napagod ka na kakahabol sa akin.

When I saw you with Irene last night, I was too mad dahil bakit parang wala kang pake sa akin? Bakit parang nawala na? Sabi ko sa sarili ko gusto ko na tigilan mo na ko, tumigil ka sa pangungulit at pagdadrama ng ilang weeks tapos malalaman ko kasama mo palagi si Irene?

Halos gusto ko na kayo patayin parehas kagabi. Nagulat ako nang sundan mo ako sa CR, gusto kitang hampasin at awayin pero hinalikan mo ako, lahat ng galit.. takot at frustration biglang naglaho.

Gusto kong maiyak kasi bakit ganon? Bakit kahit ang sakit nung nangyari isang halik mo lang bumalik lahat? Inaya ko agad si Kai umuwi non dahil I don't want to see you with Irene anymore at baka mag breakdown lang ako.

Pagkauwi sa bahay ay binuksan ko yung kung saan ko tinago lahat ng memories na meron tayo. Kumuha ako ng gamit at umuwi ako sa bahay natin, naalala ko sabi mo hindi ka doon umuuwi kaya naisipan kon doon muna magstay. Nagulat nalang ako nang bigla mong buksan ang pinto.

"Good morning.." bati mo. Nakatulog tayo habang magkayakap kagabi. Hindi ko na napansin kung anong oras na yon dahil sa pagod.

"Morning..."
"I missed waking up like this." sabi mo.

Napatingin ako sayo, hinawakan ko ang labi mo saka ito hinalikan. I missed us, everything about us. "I missed you." malungkot na sabi ko.

Pumikit ulit ako para bumalik sa pagtulog. Hinigpitan ko ang pagkakayakap ko sayo, I don't want to think about anything. Kung anong mangyayari after nito. After a few minutes bigla kang nagsalita.

"Maybe you don't want to hear this, but I think this is the best time para marinig mo to. It is up to you kung maniniwala ka ba o hindi." sabi mo. Pinaliwanag mo ang nangyari that night.

"Mahal na mahal kita Jen.. di ko maiisip na gawin yon sayo.."

Pinahid ko ang luha na tumulo mula sa mga mata ko. Hindi ko alam ang iisipin, maniniwala ba ako sayo?

"I'm sorry.."
"Okay lang, kung ako man din magagalit kung ganon ang nakita ko." paliwanag mo.

"Hindi ka galit?"
"No. Pero alam mo.. I think we should explore the outside world aside sa relationship natin."

Napatitig ako sayo. "What do you mean?"

"Wala lang, you let me go that easy.. these days I just thought maybe you don't love me enough."

Napatulala ako. Hindi ko alam ang sasabihin ko kasi kailangan ko ba mag explain? Alam mong mahal na mahal kita but now you're thinking na hindi ganon ka enough yon.

Bumangon ako sa pagkakahiga at umupo.
"I'm sorry.." yun nalang ang nasabi ko.

Tumayo ka at nagbihis, nakatingin lang ako sayo. What now? What are we?

"Saan ka pupunta?"
"Going home." sagot mo.

"So that's it?" sarcastic na tanong ko.
Napatingin ka sa akin saka ngumiti.

"What happened last night... ay purely sex lang." cold na sabi mo.

Parang umikot ang paningin ko sa sinabi mo.
"What??? Ano??!" inis na sabi ko.

"Hindi mo narinig? Sex lang." inulit mo pa.
Nasaktan ako sa sinabi mo, I just thought we're okay tapos eto ang sasabihin mo.

"I just thought.. we're okay na."
"Kaya nga, but that doesn't mean na tayo na ulit.."

Paran gumuho ang mundo ko. Alright, anong karapatan kong magalit sayo e ako nga itong hindi nakinig before kaya tayo umabot sa ganito.

"Bye." sabi mo sabay halik sa pisngi ko. Naiwan akong nakatulala, ganito pala yung feeling.

****

ALL TOO WELL [COMPLETED]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon