Isang engkwentro sa daan ang naging dahilan upang maaksidente si June at mawalan ng malay. Sa kaniyang paggising ay napunta siya sa isang misteryosong lugar na kung saan may bundok na lumulutang sa himpapawid. Sa loob nito'y may kaharian na kung saa...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Mabilis na itinulak ni Yijun ang mahal na prinsepe nang maramdaman niya ang matinding sakit gawa ng pagkagatb nito sa kaniyang leeg. Napahawak siya sa kaliwang bahagi ng kaniyang leeg kung saan siya kinagat ng prinsepe na ngayo’y nagdurugo na. Labis ang kaniyang takot nang masilayan ang hitsura ng prinsepe dahil nagmistulang galit na leon ito at handang handa nang kainin ang kaniyang biktima.
“Shu-Shufen, hindi magandang biro to ahh!” sambit ng binata habang siya ay nakasandal sa pinto ng karawahe.
Tila nawala na sa kaniyang katinuan ang prinsepe dahil tanging pag-angkin ng dugo ng binata ang nasa isipan nito. Ang kaniyang pagkikilos ay maihahalintulad sa isang halimaw na walang alam kundi ang pumaslang. Unti-unting nasisira ang pader ng karawahe kung saan nakahawak ang kaliwang kamay ng prinsepe habang ang kanang kamay niya ay patuloy niyang dinidilaan upang masimot ang dugo ng binata. Sa sandaling maubos niya ang natitirang dugo ay muli siyang tumingin nang masama sa binata at walang awang tinalunan niya ito. Sa lakas ng pagkakatalon ng prinsepe sa binata ay nasira ang pinto na siyang naging dahilan upang bumagsak sila labas ng karawahe. Masama ang naging bagsak ni Yijun dahil ang kaniyang likod ang naunang bumagsak sa lupa habang nanatiling nasa ibabaw niya ang prinsepe. Sa tindi ng kaniyang pagbagsak ay napaubo siya na may kasamang dugo. Lalong nahibang ang prinsepe nang tumalsik sa mukha niya ang dugo kaya naman lalong humigpit ang pagkapit nito sa magkabilang braso ng binata.
“Arrgghh…tulong!” sigaw ng binata dahil sa labis na sakit na nadarama sa pagkakahawak ng prinsepe sa kaniyang mga braso.
Mabilis na rumesponde ang mga kawal na nasa paligid at kaagad inawat ang prinsepe sa kaniyang ginawa ngunit hindi sapat ang mga lakas nito upang harapin ang prinsepe. Nagagawa niyang itaboy ang bawat kawal na lumalapit sa kanilang kinaroroonan. Naalarma ang ibang kawal na nasa unahan at likuran nila na mabilis rumesponde. Ang apat sa mga ito ay may mataas na ranggo sa paggiging kawal at pakikipagdigma. Hindi sila basta-basta naitaboy ng mahal na prinsepe at nagawa pa nilang gamitan ng mahiwagang lubid ang magkabilang kamay ng prinsepe upang mapigilan ito sa pagkilos. Kahit nanghihina ay nagawang gumapang ni Yijun papalayo sa prinsepe dahil sa takot niyang paslangin siya nito. Hindi naging sapat ang pinagsamang lakas ng apat na kawal upang mapigilan sa pagkilos ang prinsepe. Buong lakas itong nagpumiglas na nasundan ng malakas na pagsigaw na siyang umalingawngaw sa buong kaharian. Kasabay ng kaniyang pagsigaw ay ang paglabas ng malakas na enerhiya sa kaniyang katawan na naging dahilan upang tumilapon papalayo ang lahat ng bagay na nasa paligid nito. Nagmistulang papel na nilipad ang mga kabayo, karawahe at mga kawal papalayo sa kinaroroonan ng prinsepe at ng binatang si Yijun. Nanginginig ang mga kamay ng binata habang patuloy sa paggapang palayo sa prinsepe ngunit sa isang iglap lang ay muli niyang naramdaman ang pagsampa nito sa kaniyang likuran.
“Wala kang mapupuntahan dahil sa akin ka lang” sambit ng prinsepe habang buong lakas niya dinadagan ang sarili sa binata upang hindi na ito makalayo pa.
