Kinaumagahan may nagdo doorbell kaya pupungas pungas pa ako nung makita kong alas otso palang. Sobrang paputol putol naman ang tulog ko, kaninang madaling araw si Ulap ang nanggulo.
“Wow! What a great way to start your morning Ivee!” Ipinilig ko ang ulo ko para kalimutan muna iyon. Mabilis akong naghilamos at binaba iyong nagdo doorbell.
“Goodmorning hija! Naku pasensya ka na at mukhang nagising kita?” Nakangiting bati sakin ng isang babaeng sa tingin ko ay kaedaran ni Mama.
Ngumiti akong pabalik at nilawakan ang bukas ng gate ko. “Okay lang po, pasok po muna kayo.” I politely said kahit pa hindi naman ako morning person.
“Great! Can I?” Nag aalangang tanong nya at isang ngiti ulit ang ibinigay ko at nagpati una na ako sa paglakad papasok para makasunod sya sakin.
“Upo po muna kayo, do you want coffee, tea or juice?” I asked at ikinaway kaway nya yung kamay nya.
“Wag ka ng mag abala hija. My bad, by the way I’m Solem. Dyan lang ako nakatira sa tapat ng bahay mo.” Nag abot sya ng kamay at tinanggap ko. Nabigla ako. Hindi naman kasi ako friendly na tao, at kahit kapitbahay ko ay hindi ko kilala. Akala ko pati walang nakatira dun? Ano ba naman iyan Ivee!
“Naku ganun ho ba! Ako po si Ivee, pasensya na po at hindi ko man lang kayo kilala. Hindi po kasi ako ganung kafriendly na kahit kapitbahay ko hindi ko kilala?” After I said that, she chukled.
“I know hija, mag isa ka lang dito right? I know your parents... and what happened. Sorry.” She heartfully said at tumango lang ako.
“Kaya lang ay hindi ko na nasubaybayan ang pagdadalaga mo at kakauwi lang namin from US ng asawa ko, three days ago that’s why.” She said at napatango tango nalang ulit ako.
“Ms. Solem—“
“Tita Sol nalang hija...” Pagputol nya sakin.
“Tita Sol, hope you don’t mind but is there anything that I can help for you?” Kasi baka may kailangan sya kung bakit nandito sya sa bahay ko.
“Pasensya na at napalayo na tayo sa usapan. Iyon nga ang sadya ko hija, I just saw your greenhouse yesterday and it is breathtakingly awesome! Kahit si Nina ay hindi napaganda iyon ng ganun. I was just thinking kung ibinebenta mo ba ang mga halaman mo doon cuz frankly, your flowers were great and I would like to buy some!” Bigla kong naalala si Ulap, sya ang nagpaganda at bumuhay sa greenhouse ko. By the way, Nina is my Mom.
Umiling ako. “Sa totoo lang po ay wala ng buhay iyong greenhouse dati, but someone came and regenerated it.” Nag aalangan kong sabi dahil pilit ko ng kinakalimutan ang tungkol sakanya sa ganitong kaaga.
“Is that so? I can say that she’s in love”
“Po? Paano nyo naman po nasabi?”
