𝐦𝐲 𝐥𝐲𝐢𝐧𝐠 𝐡𝐮𝐬𝐛𝐚𝐧𝐝

9| Sahte gülücük, sahte sevgi sözcükleri...

🐰🐯

Gözlerimi gelen gürültüyle açmıştım. Üzerimdeki örtüyü atıp kalktıktan sonra aşaya indim.

Jimin mutfakta kahvaltı hazırlıyor ve elindeki domatesleri doğrarken bir kaç şey mırıladınıyordu. Sesi çok güzeldi, büyülenmiş gibi sesini dinlerken arkasını döndüğünde beni fark etmişti.

"Oh, kalkmışsın, az önce yanlışlıkla tahtayı düşürdüm. Üzgünüm uyandırdım seni"

"Sorun değil, beraber hazırlarız"

"Hayır! Sen otur lütfen ben yaparım"

"Olmaz öyle, beraber yiyeceğimiz şeyi birlikte hazırlamalıyız"

"Oh peki. O zaman ekmek kızartır mısın, birazcık sakarım da yakabiliyorum bazen kendimi"

"Tabii yaparım"

"Yemek yapmayı biliyor musun? Ben hiç yapamıyorum. Hep dışardan sipariş ediyorum"

"Evet biliyorum, çok güzel yaparım. Bir gün evime gelirsen sana güzel yemekler yaparım"

"Çok sevindim! Kocan çok şanslı desene"

"Ne demezsin"

"Neden öyle diyorsun ki?"

"O eve gelmiyor ki hiç, sadece... uyumak için"

"Ohh, üzgünüm"

"Sorun değil"

"Ben halletim herşeyi, bize çok güzel patates kızartması ve krep yaptım. Ihmm sadece bunları güzel yapabiliyorum da"

Küçük kıkırtı sunmuş ve kızaran ekmekleri tabağa alıp masaya bırakmıştım.

Bütün herşey hazır olduktan sonra masaya oturmuştuk.

"Uzun zaman oldu birileriyle kahvaltı yapmayalı"

"Bu süper o zaman. Güzelce karını doyur lütfen"

"Teşekkür ederim jimin"

Buruk gülümseme sunduktan sonra kahvaltımızı yapmaya başlamıştık ki bir anda kapı çalmıştı.

"Birini mi bekliyordun?"

"Hayır, kimseyi beklemiyordum. Sen yemeye devam et ben bakayım hemen"

Masadan kalktıktan sonra dakikalar sonra tekrardan gelmişti.

"Taehyung senin için geldiler"

Kaşlarım çatılmış kim olduğunu düşünürken hemen ayaklanıp kapıya ilerledim.

"Merhaba efendim, bay jeon sizi burdan almamızı söyledi. Lütfen üzerinizi giyinip gelin"

Nasıl bulmuştu beni?

Kafamı salladım başka çarem yoktu ki.

Yukarıya çıkıp kıyafetlerimi giyip aşaya indim.

"Taehyung biraz daha kalsaydın"

"Herşey için teşekkürler. Daha sonra tekrar görüşürüz"