𝐦𝐲 𝐥𝐲𝐢𝐧𝐠 𝐡𝐮𝐬𝐛𝐚𝐧𝐝

13| Yaşlı gözlerimle birlikte kokunda boğuldum.

🐰🐯

Akşam üstüne doğru gelmiştim eve.

Jungkook'un gözleri sürekli benim üzerimdeydi, ama ben bir kez olsun bakmadım ona.

Üzerimi değiştirmeye gitmiş kısa süre sonra salona gelmiştim.

Annesi koltukta oturuyor ve televizyon izliyordu. Jungkook ise... umrumda bile değildi artık.

Koltuğa oturur oturmaz annesinin gözleri bana döndü.

"Taehyung oğlum neredeydin? Jungkook'a sordum o da bir anda çıktı dedi"

"Ş-sey anne, bir arkadaşım rahatsızlanmış onun yanına gittim. Çok ateşi vardı, yardım ettim ona. Bir anda arayınca çıktım haber de veremedim jungkook'a"

"Anladım canım"

Gülümseyip mutfağa geçtiğimde, jungkook'un balkonda telefonla uğraştığını gördüm.

Gözlerimi hemen çevirip yemek yapmak için malzemeleri çıkardığım da istemsizce gözlerim yine ona giderken, sıktığı yumruğunu demire vurup telefona dönerken, çatık kaşlarımla onu izliyordum.

Sonra, sanki beni fark etmiş gibi gözleri beni bulmuş ve telefonu cebine atmıştı.

Bende hemen önüme dönmüştüm.

İçeri girdiğinde yavaşça kolumdan tutup kendine döndürmüştü.

"Kesiğe bakmama izin ver"

"Önemli birşey değil"

"Ama benim için önemli"

"Umrumda değil"

"Taehyung.."

"Ne var?"

"Sabah için özür dilerim"

"Özür dilemen birşey değiştirmeycek. Yine bana zarar vericeksen eğer asla değiştirmeyecek"

"Biliyorum"

"Git, anneni yanlız bırakma"

"S-sen...sabah ki söylediğin sözlerde ciddi miydin?"

"Ne?"

"Gitmek konusunda"

"Hemde çok"

"Gitme"

"Senden izin istemiyorum. Hani senin sözün vardı ya, "benim dediklerim benim istediklerim olur" işte bu senin için de geçerli"

Titrek gözlerle beni izlerken, ona bakmayı bırakmış ve önüme dönmüştüm.

Bir süre burada bekledikten sonra gitmişti.

Kalbim acıyordu. Bana her baktığın da, her dokunduğunda...

İşte bu yüzden gitmeliydim, ondan uzaklaşmalıydım.

Düzelmişken, eskisi günlerime dönemezdim.

Beni hayata bağlayan o iken, şimdi ise kendime zarar vermeyi düşündürecek kadar zarar verir olmuştu.

Bilmediğim aşk duygusunu bana öğretmişti, ama o güzel duygu canımı acıtıyordu.

Onunla tanışmamış olsam hayatta olur muydum bilmiyorum ama, şuan zaten ölüden farksız gibiydim.